هوش مصنوعی: در مجالس عاشقانه هیچ‌ چیز جز دوست را ندیدم. وقتی از این حجاب گذشتم، به وصال دوست رسیدم.

هوش مصنوعی: وقتی که از روی دل، غبار تاریکی و کثرت را پاک کردم، زیبایی یکتایی معشوق را با چشمان خود مشاهده کردم.

هوش مصنوعی: از خواسته‌های خود گذشتم و به آرزوی معشوقم توجه کردم و رضایت او را بر آنچه خود می‌خواستم، ترجیح دادم.

هوش مصنوعی: اگر عاشق واقعی هستی، باید از دیگران فاصله بگیری. عجیب نیست اگر من هم از خودم دور شوم.

هوش مصنوعی: به دور گل نرگس که مست و زیباست، در حال خداحافظی با عقل هستم و دیگر به هوش و تفکر خود اعتماد ندارم.

هوش مصنوعی: به خاطر تلاش و محبت تو، ما بسیاری از محدودیت‌ها را پشت سر گذاشتیم و از شدت علاقه‌ات، بسیاری از لباس‌ها و قید و بندها را از خود دور کردیم.

هوش مصنوعی: تو در دل من جایگاه خاصی داشته‌ای، اما من غافلانه و بی‌هدف در پی‌ات به هرجا که می‌توانستم دویده‌ام.

هوش مصنوعی: غم عشق معشوقم را به هیچ چیزی در دنیا عوض نمی‌کنم، زیرا این حسرت با ارزش را با تمام عمرم به دست آورده‌ام.

هوش مصنوعی: مانند نرگس زیبا و سرمست، همیشه شاداب و خوشحالم از زمانی که مزه شراب عشق تو را چشیدم.

هوش مصنوعی: عشق مانند کمانی است که نمی‌توان آن را به سادگی و با یک اشاره به سمت تو هدایت کرد. زیبایی ابروهای تو باعث شد که به این فکر بیفتم.

هوش مصنوعی: جز محمد و خانواده‌اش به هیچ کس دیگر امیدی ندارم برای رسیدن به کامیابی ابدی، و به خاطر همین امید به آن‌ها رسیده‌ام.

هوش مصنوعی: از خاک درگاه پنجم امام، خبری شنیدم درباره عطر بهشت و لذت‌های روحانی آن.

هوش مصنوعی: محمد بن علی باقر، که از عالمان بزرگ دین است، از زمان‌های بسیار دور و کهن، نشان و نشانه‌ای از بندگی و اخلاصش را بر روی پیشانی‌ام دارم.

هوش مصنوعی: چرا نیاز به توضیح و بیان حال خود دارم، وقتی که می‌دانم او به خوبی از غم‌های پنهان و رنج‌های عیان من آگاه است؟

هوش مصنوعی: به این معنی است که درباره من قضاوت نکن و فکر نکن که به خاطر عشق دچار نقص و خرابی شدم؛ من فقط تحت تأثیر عشق هستم و هیچ نوع مستی و نشئگی دیگری ندارم.