هوش مصنوعی: ما کسانی هستیم که دل‌های پاک و بی‌آلایشی داریم و مظهر زیبایی و عظمت الهی هستیم.

هوش مصنوعی: در مسیر نزدیک شدن و دوری از مادیات، ما در شگفتی از ظهور خدایی هستیم.

هوش مصنوعی: از خود خالی شدم و اکنون پر از دوستم. دیگر نه من را می‌بینم و نه چیزی از خودم حس می‌کنم.

هوش مصنوعی: روزى خواهد رسید که زیبایى مقصود به طور واضح و بدون هیچ حجابى نمایان خواهد شد، زمانی که ما از پرده بیرون بیاییم و خود را نمایش دهیم.

هوش مصنوعی: از وقتی که دوست در وجود ما نفسی دمیده، همیشه در این فضا به حالت سرگشتگی و فریب خوردگی هستیم.

هوش مصنوعی: عاشق و محو جانی هستیم که در دل داریم و همواره در آن عشق غرق هستیم.

هوش مصنوعی: در هوای مه‌آلود و گرفته‌ای که روی بامش وجود دارد، ما آزادانه در حال پرواز هستیم.

هوش مصنوعی: ما در مسیر دوست به خاک تبدیل خواهیم شد و در چشم آسمان مانند توده‌ای از خاک هستیم.

هوش مصنوعی: وقتی از محدودیت‌های دنیای ممکن عبور کنی، درمی‌یابی که ما در کجا قرار داریم.

هوش مصنوعی: از شادی و سرور روزه‌داران بر اثر گردش روزگار، بر غم و اندوه ما افزوده می‌شود.

هوش مصنوعی: اجازه بده که لب‌های تو را ببوسم، تا روزه‌ام را با نقل و می باز کنم.

هوش مصنوعی: رحمت‌ها و مهربانی‌های علی، ولی و پیشوای ما، در حالتی است که ما در لباس فقر و نیاز زندگی می‌کنیم، اما همواره عزت و مقام پادشاهی در وجود ماست.

هوش مصنوعی: در برابر او خود را کوچک نکنیم و او را به مانند دیوانه‌ای که در درگاه خانه قرار گرفته، بی‌ارزش فرض کنیم.

هوش مصنوعی: ما همچون خاک زیر پای او نسبت به او کوچک و ناچیز هستیم.

هوش مصنوعی: جهان به خاطر ما سرشار از شور و هیجان است، همان‌طور که نایی پر از صدا و نوا هستیم به واسطه دم تو.

هوش مصنوعی: اگر از دیدی به خاک بنگریم، می‌توانیم به ارزش و تاثیری بزرگتر از آن پی ببریم، چرا که همان‌طور که کیمیاگری می‌تواند مواد را به طلا تبدیل کند، در اینجا نیز می‌توان به عمق وجودی آن اشاره کرد.

هوش مصنوعی: اگر لحظه‌ای کمک و یاری از او نرسد، ما نابود شده‌ایم و دیگر نمی‌توانیم ادامه دهیم.

هوش مصنوعی: خیر و برکت از وجود ما سرچشمه می‌گیرد، زیرا هنگامی که زبان به ستایش او باز کنیم، فضایلش را به نمایش می‌گذاریم.

هوش مصنوعی: ما به محرم راز عشق تبدیل شدیم و اکنون از خود بیگانه و آشنا هستیم.