هوش مصنوعی: ما چگونه می‌توانستیم به کوی تو برسیم، وقتی که آنجا خیال هم نمی‌توانست فرود بیاید؟

هوش مصنوعی: مدت زمان طولانی نمی‌تواند عشق واقعی تو را از ذهن من پاک کند، زیرا عشق حقیقی همیشه باقی است و از بین نمی‌رود.

هوش مصنوعی: به عقل گفتم که برای درد عشق تدبیری بیابم، غافل از اینکه خود عشق، موانع بزرگ و مشکلاتی برای عقل به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: من درویش هستم و به هیچ چیز دیگری قناعت می‌کنم. بگذارم به خودم، حتی اگر نفس من پر از خواسته‌های بی‌جا باشد.

هوش مصنوعی: ابتدا باید دوستی را انتخاب کنی که راهنمای تو باشد، کسی که بتوانی به او اعتماد کنی و او را همچون خضر خودت در زندگی انتخاب کنی، نه اینکه به دنبال پیروی از افرادی باشی که راهی نادرست را نشان می‌دهند.

هوش مصنوعی: اگر از بقای روح در دنیای فانی آگاه شوی، همان‌طور که نیکان هستند، شتاب‌زده خواهی شد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی در دنیا آرامش و آسایش بیابی، حتی اگر تمام زمین را دراختیار داشته باشی، به هیچ‌جا نمی‌رسی.

هوش مصنوعی: در تعجبم که شادی و لذت‌های دنیا چه حقیقتی دارند، چرا که هم فقیر و هم غنی از زندگیشان نارضی‌اند و احساس خستگی می‌کنند.

هوش مصنوعی: پس از آن که انسان مسئولیت بزرگ را پذیرفت، مشخص شد که او موجودی ضعیف و نادان از خاک است.

هوش مصنوعی: من به هیچ جایگاهی امید ندارم، تنها به درگاه مبارک بانوی پاک و معصوم یاری می‌طلبم.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف مقام والای یک زن بزرگوار می‌پردازد که مادر پیشوایان و انتخاب شده‌هاست. او بانویی است که روشنایی و هدایت را ارائه می‌دهد و محبوب خداوند و فرزند پیامبر می‌باشد.

هوش مصنوعی: حضرت زهرا (س)، که به عنوان نشانه‌ای از حق شناخته می‌شود، در شب معین شد که همسر او علی (ع) باشد و این دو در کاخ علی که نماد بزرگی و عظمت است، قرار گرفتند.

هوش مصنوعی: صفت او روز ازل پذیرفته شد و او کسی است که به تلاش در کسب مقام و عزت پرداخته و روح‌الامین به او خدمت کرده است.

هوش مصنوعی: زمانی که به توصیف ویژگی‌های بی‌نظیر و پاک خداوند می‌پردازیم، زبان ما عاجز می‌ماند و عقل‌ها در تعجب و سردرگمی فرو می‌روند.

هوش مصنوعی: باشد که محیط، روزی شاد و سرشار از خوشحالی باشد، به ویژه در روز قیامت که در آن روز، هر کسی ممکن است دلتنگ و ناراحت باشد.