هوش مصنوعی: کیست آن ماه که وقتی با ناز و غمزه حرکت می‌کند، دل عاشقان را به تپش درمی‌آورد و آنها چون زنگ، ناله و فریاد سر می‌دهند؟

هوش مصنوعی: من تصمیم دارم که در مسیر عشق تو قدم بگذارم، حتی اگر بدانم که مسیری دشوار و پر از مشکلات پیش رو دارم.

هوش مصنوعی: اگر یاری که در کنارمان نیست وفادار باشد، چه فرقی بین او و دیگران وجود دارد؟ اگر باغی که در آن هستیم، شاداب و سرسبز باشد، چه تفاوتی با قفس دارد؟

هوش مصنوعی: چند بار باید بگویی که خودت را از معشوق دور نگه‌دار؟ صبر کن! آیا عاشقان می‌توانند بدون معشوق نفس بکشند؟

هوش مصنوعی: تا وقتی که زنبور دور تو هست و دلم را گرفته، مثل مگس دستم را روی سرم می‌زنم و افسوس می‌خورم.

هوش مصنوعی: بر روی چهره پاک و روشنت، حالتی مانند زنگار دیده می‌شود و بر بدن لطیف و نرم تو، خاری از بهشت به چشم می‌خورد که از پارچه‌ای بسیار نرم و با ارزش ساخته شده است.

هوش مصنوعی: وقتی دلم به عشق چهره تو آشنا شد، دیگر نمی‌توانم تفاوتی میان نصیحت و بند، شادی و اندوه، یا گل نسرین و خس (خار) احساس کنم.

هوش مصنوعی: ای زاهد، از آرزوی بهشت دست بردار، زیرا بهشت من تنها خاک میکده است و چیز دیگری نیست.

هوش مصنوعی: همه به دنبال خواسته‌های خود از تو هستند، اما من به عشق تو دلبسته‌ام. چه کنم که من هنوز بچه‌ام و تو را به درستی نشناخته‌ام، عشق و خواسته را.

هوش مصنوعی: باید شگفت‌زده باشی که وقتی شمع وجود تو روشن می‌شود، شعله‌اش به جانم می‌زند و اشک‌هایم به اندازه جیحون می‌ریزد، در حالی که هر لحظه مانند ارس جاری است.

هوش مصنوعی: قبل از اینکه از تو شکایت کنم، ای امیر! پای در راه بگذار و به کمک من بیایید.

هوش مصنوعی: دوست محمد، همسر پادشاه است و امروز آماده است تا به خاطر برخی اشتباهات مورد قضاوت قرار بگیرد. او نگران است که این اشتباهات ممکن است موجب مشکلاتی برای او و کسانی که تحت نظر او هستند، شود.