هوش مصنوعی: اگر لب‌های تو به رنگ لعل و گل نباشد، پس حتی شکر هم نمی‌تواند آنقدر شیرین باشد.

هوش مصنوعی: وقتی چشمانت مثل شراب نازک و دلربا نیستند، و موهایت هم به لطافت مشک و درآمیختگی ندارد، زیبایی و جذابیت تو کم‌رنگ می‌شود.

هوش مصنوعی: من مشک را گرفتم، ولی مانند موی تو نیست؛ زیرا او نه از نظر رنگ و نه از نظر چین و پیچه به تو شبیه نیست.

هوش مصنوعی: میان من و تو جز صداقت و محبت چیز دیگری وجود ندارد، و تو هم هیچ احساسی جز دشمنی نسبت به من نداری.

هوش مصنوعی: دل آن‌قدر شاد و شگفت‌انگیز می‌شود که حتی بهار و گلادی که در فصل فروردین می‌روید، قابل مقایسه نیست.

هوش مصنوعی: ای دل، آن یاقوت جذاب و دلربا را بنگر! نگو که دیگر عشق نمی‌تواند شیرین و دلپذیر باشد.

هوش مصنوعی: من به خدمت کسی درآمده‌ام که جز ظلم و انتقام چیزی نمی‌شناسد.

هوش مصنوعی: دل غمگین چه حسی دارد وقتی که جانانم در کنارم نیست؛ حتی با دیگران که غمگین هستند، هم من ناراحتی ندارم.

هوش مصنوعی: برای خوبان دعا و آرزوی خیر کن، زیرا برای بدکاران نیازی به نفرین نیست.

هوش مصنوعی: هر کسی که محبت علی (علیه‌السلام) را ندارد، مانند کسی است که به میز کافران دعوت شده و از دین بی‌بهره است.

هوش مصنوعی: شهر مردان، افرادی هستند که در برابر عظمت و مقام او، حتی آسمان و سرنوشت نیز نتوانند فخر کنند یا خود را بزرگ جلوه دهند.

هوش مصنوعی: وقتی در جمع، از محبوبیت و شرافت پادشاه سخن به میان می‌آید، تنها تحسین و ستایش در دل‌ها باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: هر شب که به یاد چهره زیبا و دل‌انگیز تو می‌افتم، چشمانم از اشک پر از ستاره‌های درخشان نمی‌شود.