هوش مصنوعی: وقتی امور مطابق سرنوشت پیش می‌رود، انسان نادانی است که به تدبیر خود مغرور می‌شود.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در هر زمانی مقدر شده باشد، به موقع و بدون تأخیر محقق خواهد شد، نه با تلاش و کوشش ما.

هوش مصنوعی: ساقی سریع‌تر عمل کن، زیرا زندگی در حال گذر است. هرچند که زود مشروب بدهی، باز هم زمان به سرعت می‌گذرد و دیر می‌شود.

هوش مصنوعی: شکار آهوهای دلیران را به راحتی انجام می‌دهد، اما همانند رفتار شیطنت‌آمیز من، به سمت شکار گوسفند می‌رود.

هوش مصنوعی: وقتی که حلقه‌های مو از هم جدا می‌شوند، هر کدام به قدری زیبا و جذاب است که مانند طوقی برای گردن شیرها می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر ابرویت دل مرا بگیرد، جای تعجب نیست که با شمشیر می‌توان هر سرزمین را تسخیر کرد.

هوش مصنوعی: تنها من نیستم که برای محبت و دیدار تو از پا افتاده‌ام، اینجا به قدری غم و درد هست که حتی باد هم در این زمین متوقف می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر غم و اندوهی که بر من وارد شده بر یک بچه کوچک بیفتد، او به سرعت پیر و فرسوده می‌شود.

هوش مصنوعی: هرکسی که از اتفاقات و چالش‌های زندگی‌اش آگاه شود، مانند من به سراغ زندگی خود می‌رود و از آن خسته می‌شود.

هوش مصنوعی: هرگاه بی‌تجربه و بی‌دانش باشیم، مانند این است که در یک تار مو درگیر شده‌ایم. حتی اگر زیاد تلاش کنیم، نمی‌توانیم از این وضعیت رهایی یابیم و اوضاع به صورت نامطلوبی سخت و دشوار خواهد شد.

هوش مصنوعی: از خوراک سطحی و بی‌ارزش دوری کن، چرا که این نوع خوراک که از خودخواهی و تنگ‌نظری سرچشمه می‌گیرد، می‌تواند به تو ضرر برساند و باعث خفگی‌ات شود.

هوش مصنوعی: عاقل با صداقت و پاکی، کارها را به درستی پیش می‌برد، اما نادان با خیال اینکه فقط با ترفند و تدبیر می‌تواند موفق شود، از حقیقت غافل می‌ماند.

هوش مصنوعی: امروز در تمام ری، اگر عشق باعث ناپسندیدگی من شود، پس من کاملاً بی‌دینی کردم.

هوش مصنوعی: اگر از ولی حق (امام یا پیشوای معنوی) یاری برسد، حتی یک مورچه در روز سخت نبرد مانند شیر شجاع می‌شود.

هوش مصنوعی: سلطان اولیاء، یعنی سرآمد و بهترین افراد در دین و معنویت، کسی است که فرمانش در جهان جاری است، مانند تقدیری که از قبل مشخص شده و اجتناب‌ناپذیر است.

هوش مصنوعی: اگر به طرف خاک سیاه بنگریم، محبت و لطفی که از آن به ما می‌رسد باعث می‌شود که این خاک سیاه به چیزی با ارزش و گرانبها تبدیل شود.

هوش مصنوعی: می‌توان گفت که هرگاه کسی بخواهد به تحسین و ستایش شاه بپردازد، باید توجه کند که گناهان و اشتباهاتش را نادیده نگیرد. در واقع، هنری که در مدح شاه به کار می‌رود، باید از پاکی و صداقت برخوردار باشد، وگرنه ارزش ندارد.