هوش مصنوعی: وقتی آن جوان خوش‌تیپ در باغ ظاهر شد، هر بار که قدم برمی‌داشت، غوغایی به پا می‌کرد که انگار قیامت نزدیک است.

هوش مصنوعی: این بیت به وصف زیبایی و جذابیت شخصی می‌پردازد. گفته می‌شود که زیبایی چهره او همچون گل، درخشان و دل‌ربا است و قدش به قدری استوار و باوقار است که در میان سایر زیبایی‌ها، خودنمایی می‌کند. به طور کلی، این شعر به تحسین ویژگی‌های ظاهری و طبیعی یک فرد می‌پردازد و او را به عنوان نمادی از زیبایی و استقامت معرفی می‌کند.

هوش مصنوعی: ای شیخ، تو از خون مردم بهره‌برداری می‌کنی، در حالی که ما از تو می‌خواهیم که به ما از می ناب انصاف بدهی. شاید با این کار، کسی را مورد سرزنش قرار ندهیم.

هوش مصنوعی: در دنیا، کسی که بدون عشق زندگی کند، در نهایت به سرانجامی غم‌انگیز و با حسرت خواهد رسید.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در این دنیای مادی می‌بینی، نابود شدنی است و فقط نام نیک عاشقان باقی می‌ماند که آن نیز پایدار است.

هوش مصنوعی: به خاطر غم و اندوهی که در دلم دارم، از تو می‌خواهم با لب‌های زیبا و با ناز و کرشمه‌ات، از بوسه‌ای بگویی که می‌تواند همه‌ی دردها و خسارت‌ها را جبران کند.

هوش مصنوعی: ای دوستان نزدیکِ خدایان، به پادشاه بگویید که مراقبت از کسانی که خسته و رنجورند، منبعی برای بهبود و سلامتی است.

هوش مصنوعی: اگر کسی که نعمت و ثروت دارد، به حال فقیران و نیازمندان توجهی نکند و از آنها نپرسد، در روز قیامت در شرایط سخت و دشواری باقی خواهد ماند.

هوش مصنوعی: در شهر ری ما دچار مشکلات شده‌ایم، بدون دوستی کارها سخت شده و نه نیرویی برای رفتن داریم و نه توان ماندن.

هوش مصنوعی: محبت علی بهشت است، خشم و غضب علی جهنم است و عشق علی معیاری است در روز قیامت.

هوش مصنوعی: به خاطر بی‌وفایی روزگار، انسان به شدت دلسرد و ناامید می‌شود. ای منبع بخشش و نیکی، به کمک من بیا و مرا یاری کن تا از این روزهای سخت رهایی یابم.