هوش مصنوعی: بگذار صاحب‌زبان، از خواب خوش صبح سحر خود بیرون بیاید و ببیند که عمر گران‌بهایش به چه اندازه در حال گذر است و هنوز در غفلت به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: دنیا و هر آنچه در آن وجود دارد، ارزشی ندارد و تنها تو هستی که اهمیت داری. تا کی می‌خواهی که به خاطر چیزهای بی‌ارزش، ناراحت باشی؟

هوش مصنوعی: ای شیخ، به می‌نوشان طعنه نزن که کسی که در پرده باده‌کشی است، از پرده‌درهای دیگر بهتر است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از انسان‌ها به زیبایی و جذابیت تو وجود ندارد؛ تو یا مثل یک فرشته‌ای با روحی درخشان هستی، یا مانند خورشید و ماهی درخشانی.

هوش مصنوعی: اگر خوبی‌هایت را مانند تصویر خود در آینه ببینی و از زیبایی‌ات شگفت‌زده شوی، قلبت را از عشق به خود پر می‌کنی.

هوش مصنوعی: من با دوستان علی، محکم و با ارادت هستم و همیشه از دشمنان علی جدا و دوری می‌کنم.

هوش مصنوعی: وجود من مانند نخل است که میوه‌اش عشق علی است و دلیل زیبایی این نخل، میوه‌اش می‌باشد.

هوش مصنوعی: در اینجا به ظهور دوم حقیقت الهی اشاره شده است، و این که او کسی است که مسئولیت راهبری را از نبی (پیامبر) به عهده گرفته و خضر (نماد دانش و هدایت) نیز اصول این راهبری را از او آموخته است.

هوش مصنوعی: خدایا، روزی که عمر به پایان می‌رسد، نصیب «محیط» را به نمایش خاک نجف برسان.