هوش مصنوعی: ای دوست، به نصیحت من گوش کن و از آن بهره‌مند شو. خود را از عیب‌های دیگران پنهان کن و به حریم خصوصی آن‌ها احترام بگذار.

هوش مصنوعی: نوشیدن شراب در شب‌های طولانی و تاریک لذت‌بخش‌تر از آشکار کردن پرده و نماز صبح است.

هوش مصنوعی: ای کسی که در اطراف تو، آزار و بدی دیگران جاری است، ما امیدواریم که این وضعیت ادامه پیدا نکند و به زودی به پایان برسد.

هوش مصنوعی: انسان به قدری تحت تأثیر طبیعت حیوانی خود قرار گرفته که به طور کامل ویژگی‌های انسانی‌اش را فراموش کرده است.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که یک درویش به جایگاه شاهی چگونه از عار و ننگ شغل بد دوری می‌کند؟ این موضوع برای او به قدری مهم است که با اندک توجهی می‌تواند از چنین مسائلی عبور کند.

هوش مصنوعی: راستی، هرچند تاج پادشاهی زیبا و جذاب است، اما به اندازه‌ای که برای به دست آوردنش زحمت و سختی بکشی، ارزش ندارد.

هوش مصنوعی: من انسانی را نمی‌شناسم که بتواند مانند تو به زیبایی و دقت، چشم‌انداز یک آهو یا پرواز کبکی را تماشا کند.

هوش مصنوعی: زمانی که اولین بار نوشته‌های تو را دیدم، در دل گفتم که این عشق بی‌پایان و زیبا، همچون آسیبی است که دور تو می‌چرخد.

هوش مصنوعی: چون دوری تو با من است، دل را از جام بگیر، زیرا به ناچار باید روزی دوری تو را تحمل کنم.

هوش مصنوعی: دل من، ای آقا، برای این خانه‌ی خاکی می‌سوزد که هر لحظه ممکن است به باد برود. هر چیزی که از خاک آمده، باید با دقت و تردید به آن نگاه کرد.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق، سنگینی و سختی‌های زیادی را بر دوش گرفته‌ام، به‌گونه‌ای که مثل کوهی قوی و استوار، به خوبی از پس این بار برمی‌آیم.

هوش مصنوعی: به خاطر نوشینی لبت، من در عالم خیال غرق شدم و تمام وجودم همچون شیرینی لبان تو شده است.

هوش مصنوعی: پس از احمد، علی و فرزندانش راهنمایانی خواهند بود که مردم را به سوی نجات هدایت می‌کنند.

هوش مصنوعی: از نعمت‌های علی و خاندان او بهره‌برداری کن و زودتر اقدام کن، چون ممکن است قبل از این که سفر آغاز شود، زمان از دست برود.