هوش مصنوعی: وقتی که سرو بلند قامت، سایه‌بان ابوالفضل شد، قامت شاه نیز خمیده شده است.

هوش مصنوعی: تا وقتی که درخت صنوبر به خاطر او سوخت، از سر تا پا دشت گل را سوزاند.

هوش مصنوعی: شمعی که نورش دل‌ها را روشن می‌کند، از سر تا پا می‌سوزد و تنها شخص خاصی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: درخت خرما در کوه طور از شعله‌های آتش غم به تَکاپو افتاده و از این عزاداری به شدت متاثر شده است.

هوش مصنوعی: وقتی که آن دختر زیبا و نرم‌خُلق کنار جوی آب ایستاده است، چنان زیبایی‌اش باعث می‌شود که جانم به تنگ آید و احساس درد و غم در دل بوجود آید.

هوش مصنوعی: دشت پر از خون است و به همین خاطر مثل باغی در بهشت زیبا و سرسبز به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: قد بلند درخت طوبی به قدری به زمین افتاده که مانند شاخۀ مرجان تغییر شکل داده است.

هوش مصنوعی: بر روی چهره‌اش مانند خط یاقوت، نشانه‌ای گرید و زیبا و محکم وجود دارد.

هوش مصنوعی: آتش ظلم و ستم آن‌قدر ویرانگر است که همه چیز را به دنبال آرامش و نجات به خطر می‌اندازد و به همین خاطر، تمام جهان دچار نابودی می‌شود.

هوش مصنوعی: خون خداوند بر زمین ریخته شده است و این نشان از بخشش و سخاوت او دارد.

هوش مصنوعی: برای سیراب کردن لب‌های تشنه، ساقی با تمام وجود و عشق خود تلاش می‌کند. او تمام وجودش را می‌دهد تا آب زلال و تازه را به دست آورد.

هوش مصنوعی: لب‌های خشک او به سمت دریایی عمیق رفت و چون از آن بیرون آمد، چشمانش پر از اشک بود.

هوش مصنوعی: برابری و انصاف در دنیای پر از ظلم و فساد ناپدید شده و صداهای اعتراض به این ناعدالتی‌ها به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: آه و ناله داغدیدگان به جانب آسمان رفت و شعله‌ای در این جهان شعله‌ور شد.

هوش مصنوعی: پادشاه در وضعیتی فاجعه‌بار قرار دارد و سپاهش به خاطر قطع شدن ارتباطات و نظم، به زنانی پراکنده و بی‌سرپرست تبدیل شده‌اند.

هوش مصنوعی: زمانی که ستاره بیدق (قسمتی از شطرنج یا نمادی از قدرت) به سمت اقبال و توانمندی برود، آن پرچم (نماد قدرت) نیز به همان سمت حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: تا آن زمان که تو آن سینه‌ای، چون صدفی که درونش مروارید دین را پنهان کرده، به هدف تیر کینه تبدیل شدی.

هوش مصنوعی: وهم خیال کرد که به مخزن اسرار و حکمت نفوذ کرده و به مسائل خصوصی دسترسی پیدا کرده است، اما در واقع شخصی ناآگاه است.

هوش مصنوعی: چقدر تیرهای درد و رنج بر بدن او نشسته است، مانند گلدانی پر از گل.

هوش مصنوعی: آیا خار از غنچه جدا شده و همه چیز همچنان در هم آمیخته و همراه یکدیگر است؟

هوش مصنوعی: تا زمانی که پادشاه، به مانند پرنده‌ای افسانه‌ای شد، به عنوان سپری در برابر تیرهای سه‌پر، با چنین عظمت و شکوه حضور داشت.

هوش مصنوعی: کرکس‌ها با ظلم و ستم از هر سو به پرندگان حرم حمله کردند.

هوش مصنوعی: سرنوشت به طور کامل او را از وجودش جدا کرد، زیرا این جدایی نتیجه خواست خداوند بود.

هوش مصنوعی: به خاطر این واقعه، بال و پر پرنده‌ای افسانه‌ای به هم ریخت و قدم‌های پرنده عیسی نیز دچار مشکل شد.

هوش مصنوعی: زمانی که دستان آن قهرمان عرب از بدنش افتاد، ناگهان کشیده و طولانی شد.

هوش مصنوعی: دست دشمنان به پناهگاه ملت‌ها و به حقوق و حریم‌ها نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: سردار حقیقت چیزهایی را از عمود حقیقت مشاهده کرد که نه می‌توان گفت و نه شنید.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی بیانگر ناامیدی و سرخوردگی از زندگی و سرنوشت است. گویا شاعر به ارزش و مقام کسانی مثل فریدون و جم که زمانی بزرگ و قابل احترام بودند، بی‌اعتنایی می‌کند و به خاطر رنج‌ها و دردهایی که در طول زندگی متحمل شده‌اند، بر آن‌ها خاک می‌زند. این شعر به نوعی نشان‌دهنده بی‌اعتباری مقام و عظمت در برابر مشکلات و دردهای زندگی است.

هوش مصنوعی: شاه شاعران، اخوان صفا، از دنیای وجود و زندگی به دنیای دیگر رفته است، در حالی که جسمش به خون آغشته است.

هوش مصنوعی: شمع ایوان وفا به دل شبستانی خاموش و خالی از وجود تبدیل شد و دلی پر از درد و غم دارد.