هوش مصنوعی: ای برادر عزیز، اکنون زمان جدایی و سختی فرا رسیده است.

هوش مصنوعی: برای خداحافظی از خواهر، نه دستی به نشانه احترام دراز می‌کنی و نه از خود مهربانی نشان می‌دهی.

هوش مصنوعی: ای پادشاهی که در اوج کمال هستی، چرا هنگام نظارت و سرپرستی چشمانت را بسته‌ای؟

هوش مصنوعی: چرا از ما فاصله گرفتی و بی‌خبر هستی؟ همواره در کجا هستی که به ما وصل نیستی؟

هوش مصنوعی: ما مانند یک کاروان اسیر هستیم، مانند مرغی که پرهایش شکسته و در چنگ دشمن گرفتار شده است.

هوش مصنوعی: این بیت به احساس عمیق غم و اندوه اشاره دارد و سوال می‌کند که چرا با وجود این همه درد و رنج، از این دنیا نمی‌رویم. در اینجا، ناموس کبریائی به عظمت و مقام بالای الهی اشاره دارد و پرده ختائی به حجاب و محدودیت‌هایی که ما را از فهم عمیق این عظمت باز می‌دارد. به طور کلی، شاعر نگرانی و حیرتش را از وجود این درد و غم در زندگی بیان می‌کند.

هوش مصنوعی: ما از حجاب و پرده‌های عصمت و پاکی آسمانی عبور کرده‌ایم و معجزه‌ای بزرگ از سر خود نمایان کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما هیچ بهره‌ای جز رنج و اندوه نداشته‌ایم و برای درد دل‌مان هیچ درمانی جز همین زخم‌ها وجود ندارد.

هوش مصنوعی: پرده‌ای که بر افکار و احساسات ما کشیده شده، به‌تدریج از بین می‌رود و ما را با واقعیت‌های زندگی مواجه می‌کند. دورانی که قبل‌تر از آن عبور کرده‌ایم، حالا به ما می‌آموزد که چه چیزی واقعی و چه چیزی توهم است.

هوش مصنوعی: خصم ما به ما ظلم کرده و این باعث شده که در مجالس بی‌حیا درباره‌اش صحبت کنیم.

هوش مصنوعی: کودکان در کنار این آتش درخشان هستند.

هوش مصنوعی: как بگویی که بچه کبوتر از چنگال کرکس دروغین رهایی پیدا کند؟

هوش مصنوعی: کس بیمار است و در حلقة غل و زنجیر گرفتار، در حالی‌که شتر سواری می‌کند بدون محمل و بار.

هوش مصنوعی: آیا ممکن است کسی این همه خشونت و بی‌رحمی را تحمل کند؟ این رفتارها فراتر از تحمل است.

هوش مصنوعی: اگر از کنارت دور شدم، به من ببخش، ای برادر، که تحت تاثیر قرار گرفته‌ام، ای برادر.

هوش مصنوعی: حرفی از بی وفایی و بی‌توجهی به خواهر تو نمی‌زنم.

هوش مصنوعی: اگرچه در غم و اندوه هستم و از حضور تو دورم، اما تو همیشه برای من بزرگ‌ترین و بهترین هستی.

هوش مصنوعی: ما از تو فاصله داریم و از هم جدا هستیم، اما نه توانایی حرکت داریم و نه فرصتی برای برقراری ارتباط.

هوش مصنوعی: ما مانند لاله‌ای هستیم که داغدار است و همانند شمعی که اشک می‌ریزد، ای دوست عزیز.

هوش مصنوعی: ما هر یک به اندازه‌ی دو صد هزار نفر، در شور و شادی و همچنین در غم و درد زندگیمان احساسات عمیق و زیادی داریم. در سوز و غصه، ما ظرفیت بالایی برای تحمل و ابراز این احساسات داریم.

هوش مصنوعی: غم تو کم نیست و سازش به اندازه کافی وجود دارد، اما فرصتی برای بیان آن نیست و این وضعیت از این هم بدتر است.

هوش مصنوعی: در دل حرم تنها صدای آهات دلگیر و اشک‌های بی‌صدا جریان دارد.

هوش مصنوعی: ما در این دریاچه‌ی پر از غم، مانند کشتی‌هایی که غرق شده‌اند، دست و پا می‌زنیم.

هوش مصنوعی: ما گروهی خسته و دلتنگ هستیم و از تو می‌خواهیم که ما را از این درد و غم نجات دهی.

هوش مصنوعی: در اینجا به دشواری مسیر زندگی اشاره شده است. با وجود اینکه راهی طولانی پیش رو داریم، اما از تدبیر و امکانات کافی برخوردار نیستیم. نه جایی برای استراحت و نه وسایل لازم برای سفر داریم.

هوش مصنوعی: در یک مکان بی‌حالی که نه زیبایی‌ای وجود دارد و نه صدایی شنیده می‌شود، جز ویرانه‌ای که هیچ چیزی برای نشان دادن ندارد، چیزی دیگر نمی‌توان دید.

هوش مصنوعی: امروز روز کمک رسانی به زنان بی‌سرپرست و کودکان کوچک است.

هوش مصنوعی: در زمان‌هایی که انسان دچار سختی و غم است، فرصتی برای گشودن گره‌های زندگی و رسیدن به امید و آرزوها وجود دارد.

هوش مصنوعی: من با یک گروه از دشمنان روبرو هستم و با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم می‌کنم. به ناچار در وضعیتی پریشان و ناتوان قرار دارم.

هوش مصنوعی: خدايا نگذار که کسی چون من، که در حال سرگرانی و دردمندی است، به چنین حالتی دچار شود.

هوش مصنوعی: از ابتدا، ما در دام مشکلات و سختی‌ها افتادیم و حالا صبح امیدوارکننده‌ای فرارسیده که به نظر می‌رسد سرانجام به آزادی و رهایی خواهیم رسید.

هوش مصنوعی: زندگی برای ما جز بد و بی‌احترامی چیزی به ارمغان نیاورده و جز مشکلات و سختی‌ها نصیبی نداشته‌ایم.

هوش مصنوعی: آه که چقدر دردی دارم، ما که دل‌مان شکسته است، در جستجوی راهی به شام هستیم و به خاطر وضعیت‌مان، هم برای خاص‌ها و هم برای عامه مردن، رسوا شده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما به دنبال تو هستیم و تو پیشاپیش ما قرار داری. آیا می‌توانی ما را هدایت کنی یا در دعای خود به ما توجه کنی؟

هوش مصنوعی: ای کسی که بر سر نی ساز می‌زنی و در پی عشق، در کوفه یا دمشق سفر کرده‌ای.

هوش مصنوعی: به دنبال ناله‌های نی، جدایی من از تو را نشان می‌دهد، چون تو خود دلربا و جذابی.