هوش مصنوعی: هر کسی که دلش آشفته و جانش سوخته است مانند من، هیچ تمایلی به گلزار ندارد، حتی اگر تمام دنیا از گلزار باشد.

هوش مصنوعی: هر غمی که از دل بیرون نمی‌رود، نشان‌دهنده این است که دنیا در نظر غمگین و دلتنگ است و به مانند مکانی پر از غم و اندوه به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: هر کسی که حالت آشفته و پریشان دارد، به خاطر عشق به زیبایی‌ها نیست و این بلبشو ناشی از زلف‌های پیچ در پیچ و سردرگمی نیست.

هوش مصنوعی: گوش دل، به صدای غمناک و زاری پرنده‌ای شبیه قمری نیاز دارد و نه به آهنگ‌های دلنواز بلبل که سخن‌های شیرین می‌گوید.

هوش مصنوعی: من به دنبال چشمه‌ای هستم که آب آن خاصیت آتشین دارد و زیبایی چهره‌ام مانند سبزه و رنگ و بوی آن خوش است.

هوش مصنوعی: جز زیبایی حسن، کسی را در مرکز سختی‌ها ندیدم که با چالش‌های زندگی دست و پنجه نرم کند.

هوش مصنوعی: این بیت به مفهوم این اشاره دارد که نقطه، نماد پایان یا مشخصه‌ای از یک شکل است، در حالی که تسلیم و پذیرش در برابر مشکلات همچون طوفان نوح و مصیبت‌های یوسف، بخشی از تجربیات انسانی است. به عبارت دیگر، این مشکلات و چالش‌ها می‌توانند به ما درسی از تسلیم و رضا بدهند.

هوش مصنوعی: حقیقت این است که زندگی و جهان مانند حبابی بر روی آب است و شخصیتی که دارای صبر و بردباری است، در جایی که لنگر می‌اندازد، معنای واقعی خود را پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: به چه کسی شکایت کنم وقتی که سلیمان، پادشاه بزرگ که صاحب قدرت و عظمت بود، اکنون در دنیا به تنهایی در گوشه‌ای نشسته و قدرت رنج و سختی به دست نیروی شر افتاده است؟

هوش مصنوعی: زمردی که درخشش و زیبایی خاصی دارد، به خاطر خاصیت زهرآگین گل یاسمن رنگ سبز خود را به دست آورده است.

هوش مصنوعی: شخصی که مانند روحی است آزاد و وسیع در این بدن محدود، به مانند اینکه زهر دشمنی در وجودش جاری است، احساسات و کیفتی منفی در شخصیت او نفوذ کرده است.

هوش مصنوعی: عاشق همیشگی و بی‌نظیر، منبع نور و روشنایی در زندگی‌اش، درد و رنج‌هایش را همچون قطرات خون دل در ظرفی جمع کرده است.

هوش مصنوعی: ناوک دشمن به شکل اثرات دست و زبان بر دل، بدن، جگر و کفن او نمایان است.

هوش مصنوعی: کعبه جایی برای پرستش بت‌ها شده و کسی که صاحب این مکان مقدس است از آن محروم شده است. در حالی که مکان سلطان، جایی است که پرندگان زاغ و زغن در آن سکنی دارند.