هوش مصنوعی: ساقی، باده‌ای بده و از خم غدیر بنوش. ای مطرب، موسیقی را به یاد امیر بزن.

هوش مصنوعی: ای آسمان پیر، تو هم به زمین نگاه کن و از بالا خوشحالی را به ما بده، و چراغ شادی را بگیر.

هوش مصنوعی: بلبل من چنان در بیان خود ماهر و هنرمند شد که زهره در آسمان با آواز نرم و دلنشینش به همراهی‌اش درآمد.

هوش مصنوعی: فضای جهان به دور خود می‌چرخد و جایی برای بزرگی روحانیان ایجاد شده است، اوی عظیم و بلندی که بر همه چیز فرمانروایی دارد.

هوش مصنوعی: نسیم رحمت وزید و دوران قدیم دوباره جوان شد. نهال حکمت شکوفه زد و پر از گل‌های ارغوانی شد.

هوش مصنوعی: پیراهن افتخاری بر تن خسرو پوشید و پرده‌های تاریکی را به خاطر نور درخشان آفتاب پاره کرد.

هوش مصنوعی: منطقه خم غدیر به مکانی پر از نور تبدیل شد، یا اینکه در اثر عقل پخته و سالخورده، تجلی خویش را به نمایش گذاشت.

هوش مصنوعی: یا اینکه یک سخن مهم و دقیق از جایی پنهان بیرون آمده است یا در یک تخت فرمانروایی، که به مانند قرآن شامل شاه و وزیر است.

هوش مصنوعی: در ابتدای زمان، زیبای جشن وجود جمع شد و به وسیله‌ی این نور، افق بی‌پایان روشن گردید.

هوش مصنوعی: تاریکی و نیرنگ دیو از نور او نابود شد، و چه پادشاهی در آسمان همچون خدای بزرگ بر بلندای تخت حاکم شد.

هوش مصنوعی: زمانی که دست شاه، شیر خدا (علی) به عنوان حامی و سرپرست، بلند و قدرتمند شد، نور خورشید و ماه تحت سایه لطف و توجه او قرار گرفت.

هوش مصنوعی: به لطف و فضل خدا، قدرت و عظمت پادشاهی در دست امیر و ولی امر ایران قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: خبر خوب این است که عشق بر عقل غالب شده و در این راه، تجربه و wisdom عشق به ما کمک می‌کند تا پایه‌های اتحاد را به طور درست بنا کنیم.

هوش مصنوعی: عشق مانند آب، تصویر دوگانگی را پاک می‌کند. عشق زنجیرها را از پا در می‌آورد و خورشید را نیز در بند می‌سازد.

هوش مصنوعی: پیروزی بزرگ بر جود و generosity مانند نشستن بر جایگاه ارجمند است، یا اینکه در آسمان وجود، بزرگ‌ترین و درخشان‌ترین نشسته است.

هوش مصنوعی: در این جا گفته می‌شود که به محض اینکه در عالم شهود و مشاهده، مرکز همه چیز را به خود اختصاص داد، چهره حسدورز و کینه‌توزی مثل قیر تیره و سیاه شد. این بیان نشان‌دهنده تأثیر منفی حسد و کینه در روح و روان فرد است.

هوش مصنوعی: عاشق دلربا و بزرگ به مقام و مرتبه‌ای دست یافت که نشانه‌ی والایی و زیبایی عشق است. او به مراتب عالی‌تر از دیگران نائل شد و جایگاهی رفیع در عشق به دست آورد.

هوش مصنوعی: باغ شاداب عشق با زیبایی و نرمی خود جوانه زد و نغمه‌ای دل‌انگیز از عشق به اوج بلندی رسید.

هوش مصنوعی: لیلی با ناز و زیبایی خود، جلب توجه می‌کند و با گام‌های دلربا، پرده‌ای را از روی چهره‌اش برمی‌دارد. روشنایی چهره‌اش چون ماه کامل، بر تاریکی شب می‌تابد.

هوش مصنوعی: صدای زیبا و دلنواز در عالم به گوش می‌رسد، گویی که خالق جهان در حال بیان حکمت و رازهای خود است.

هوش مصنوعی: هر کسی که بنده و پیرو من است، علی نیز ولی و سرپرست اوست. من نماینده و نسخه‌ای از علی هستم و او نشانی است بر عظمت و مقام من.

هوش مصنوعی: من نخستین معما و راز هستم و علی، جلوه‌گاه من است. من خالق کلام و نوشتار هستم و علی، محور و سرپرست آن می‌باشد.

هوش مصنوعی: من تجلی‌گاه خود را بر بالای کوه سینا می‌دانم، جایی که ذات من نمایش یافته و نشان بزرگ خداوند است.

هوش مصنوعی: من همچون دانه‌ای سفید (ذره بیضا) هستم که مانند مروارید درخشان و نایاب است. علی، شفیع روز قیامت من است و در این راه او راهنما و هدایتگر من نیز می‌باشد.

هوش مصنوعی: حلقه‌ی آسمان‌ها به واسطه‌ی حرکت و جنبش علی است و اوست که در مقام سید و سرور قرار دارد. وزیر و یاور او نیز علی است.

هوش مصنوعی: دائره‌ای که در آن همه چیز در حال رخ دادن است، محور و مرکز اراده و تصمیم‌گیری علی است، و عرصه جهان و وجود، میدان نبرد و قهرمانی علی محسوب می‌شود.

هوش مصنوعی: در جایی که هیچ مکان مشخصی وجود ندارد، عطر و فضایی خاص که به حضرت علی نسبت داده می‌شود، برقرار است. اینجا، زمین و آسمان با نور ایشان پرنور و روشن است.

هوش مصنوعی: مرکز توجه و پذیرش دلسوزان، زیبایی اوست، و مکان دست‌یابی و وصال عارفان، خاک پای اوست.

هوش مصنوعی: قوس صعود و نزول به معنای مسیر بالا و پایین آمدن است، و حلقه ابروی او به زیبایی و جذابیت او اشاره دارد. این جمله به ما می‌گوید که افراد با ویژگی‌های برجسته و ممتاز خود، در مقایسه با ایشان، از ارزش کمتری برخوردارند و در درگاه او ناچیز به حساب می‌آیند.

هوش مصنوعی: چهره زیبای او نمایانگر اسراری است که در پنهان است و دلیری و ارزش او مانند دانه‌ای درخشان از گوهرها، سرچشمه‌اش کاف و نون است.

هوش مصنوعی: به دور از هر گونه نقص و کجی، تو از هرچه که بی‌معنی و بی‌صورت است، دوری. معنای تو در کلمات و ذهن‌ها نمی‌گنجد و از درک انسانی فراتر است.

هوش مصنوعی: عشق یوسف کنعان به خاطر زیبایی‌های اوست، و خضر، نماد دانایی و آگاهی در بیابان عشق، برای شنیدن سخنان او تشنه است.

هوش مصنوعی: عشق به دیدار معشوق، همانند موسی از نسل عمران است، و حال آنکه سلیمان، به عنوان نماد عشق، در خانه او چه کسی است؟ یک انسان فقیر!

هوش مصنوعی: ای کسی که جمال تو چون آینه‌ای درخشان است و سعه‌صدر و بزرگی‌ات نمایانگر جلال الهی است، من در برابر زیبایی‌ات عاجز و زبان‌مانده‌ام.

هوش مصنوعی: هرچند که خیال تو امکان تحقق ندارد، اما دل همچنان از آب زلال و شفاف سیراب و تشنه است.