هوش مصنوعی: قاسم در حریم گور عروسی کرده است، امیدوارم این خوشی و جشن برای او مبارک باشد.

هوش مصنوعی: در میان دشمنان، با نغمه‌های اندوهگین، چشم آسمان روشن شد از این جشن پرشور.

هوش مصنوعی: در میدان، همچون غنچه‌ای خندان و شاداب هستم و از زیبایی معشوقم به شدت تحت تأثیر قرار گرفته‌ام و سرمست و سرخوشم.

هوش مصنوعی: ماهی به دلیل نور و تلاشی که از او به وجود آمد، درخشان شد و نوری نیز از قله کوه طور نمایان گردید.

هوش مصنوعی: آن قامت بلند و زیبای تو مانند شمعی است که دل را روشن می‌کند و آن زلف‌های پر پیچ و تاب تو، نوری افزون بر نور دیگران دارد.

هوش مصنوعی: او در میدان جنگ لباس کفن به تن کرد و تلاش کرد تا نوشیدنی گوارایی از چشمه کافور تناول کند.

هوش مصنوعی: چهرۀ زیبا و نورانی یا ماه کامل در خون آغشته شد، به گونه‌ای که راز نهفته‌ای در آن وجود دارد.

هوش مصنوعی: خون یاقوت را به رنگ شاخ مرجان درآورده و سم هیون را مانند مروارید پراکنده کرده است.

هوش مصنوعی: دست داماد با خون رنگین شده است، آیا این دست از گل سرخ است یا پنجۀ حوریان بهشتی؟

هوش مصنوعی: وقتی که ماه در برج عقرب ظاهر می‌شود، به زیبایی و نور تبدیل می‌شود و در عین حال، نیش خنجر نیز به شدت مانند زهر نیش زنبور می‌زند.

هوش مصنوعی: پرندهٔ روح او با نشانه‌هایی از جسمش به دنیا آمد و در این مسیر، با قلبی شکسته و غم‌زده به او روی آورد.

هوش مصنوعی: یگانه یتیم دریا را دید که در خون غرق است و این باعث شد که دلش به شدت به جوش آید.

هوش مصنوعی: گفت: ای کسی که از زندگی بختی نداشتی و از لذت‌های روزگار محروم و دور مانده‌ای.

هوش مصنوعی: جهان از خوشحالی تو پر از اندوه شده است و جشن تو به عزایی بدل گشته تا وقتی که صور دمیده شود.

هوش مصنوعی: آن بدن زیبا به نماد عزا تبدیل شد و آن چهره که نماد معنا بود، همچون آینه‌ای برای قبر درآمد.

هوش مصنوعی: درخت جوانی که کاملاً خشک شده و آن شاخه‌ای که میوه‌ای شیرین و سالم دارد، از نظر برگ و زیبایی کاملاً عاری از نقص است.

هوش مصنوعی: از گنجینه ارزشمندم، یک دُر کم پیدا شد یا اینکه جوهر وجودم از صدف دور افتاد.

هوش مصنوعی: تو که رفتی، جانم از این دنیا و آن دنیا جدا شد و نور زندگی‌ام از چشمانم رفت.

هوش مصنوعی: عشق و احساس تو به قدری قوی است که زنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و من نیز از شدت دلبستگی به تو ناتوان شده‌ام.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس داستان غم‌انگیز همسر خاک را نشنیده است و این ماجرا به خاطر تو معروف شده است.

هوش مصنوعی: ای کاش بعد از تو این سقف بلند خراب می‌شد و آن خانه‌ آباد و سرشار از زندگی و نشاط ویران می‌گشت.

هوش مصنوعی: دست من به خواست تقدیر بسته شده و مانند یک پرگار، سرگشته و بی‌اختیار در این وضعیت قرار دارم.

هوش مصنوعی: عزیزم، از روی ناچاری به دنبال یاری می‌گردی در حالی که خودت از بی‌کمکی رنج می‌کشی. ای نازنین، این خود نشان‌دهنده وضعیت دشواری است که در آن به سر می‌بری.

هوش مصنوعی: ای رود، تو مرا خواندی اما سودی برای تو نداشت؛ قسمت تو همین بود و تلاش تو قابل ستایش است.