هوش مصنوعی: دل‌هایی که به یاد شما نیستند، ارزش هیچ بهایی را ندارند.

هوش مصنوعی: از صدای ناشناسی شنیدم سخنی که در آن خطایی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: دل، ظرفی است که در آن احساسات و افکار ما شکل می‌گیرد و برای زندگی معنوی ما اهمیت دارد. اگر تجلی و نور الهی وجود نداشت، دل تنها به ماده و جسم محدود می‌شد و از عمق و معنا خالی می‌گردید.

هوش مصنوعی: عاشق بر سر درد و اندوه خود، راهی جز زیبایی و محبت معشوق ندارد که بتواند از آن رنج‌ها رهایی یابد.

هوش مصنوعی: متأسفانه، دل شاطر شاه گاهی به فکر و خیال افراد عادی و بی‌پول نمی‌افتد.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که با زیبایی و جذابیت چهره تو، شمع ما در سایه و خاموشی مانده و بر ما حرام است که از این زیبایی بهره‌مند شویم. به نوعی حسرت و محرومیت از زیبایی تو را بیان می‌کند.

هوش مصنوعی: در حلقه‌های موهای تو، تنها نسیم صبح می‌تواند دست بزند و همین کافیست.

هوش مصنوعی: من دور افتاده و نیازمندم، اما در مورد کار تو هیچ شک و تردیدی ندارم.