محمد بن منورشمارهٔ ۲۶
شیخ ماگفت روزی بر سر جمع کی: بخدای کی داند و این هفتاد سوگند است کی هرکی را خدای عزو جل راه دیگر فرا پیش اونهد آنکس را از طریق حقّ بیفگنده بود. آنگه شیخ این بیت بگفت:
گفتار دراز مختصر باید کرد
وز یار بدآموز حذر باید کرد
یار بد آن بود که دو گوید دو گفتن کفر باشد، ازین حذر باید کرد و این نفس تست کی سخنهابتو درمی‌گوید و ترا با خلق بهم درمی‌فگند. گفتار دراز مختصر باید کرد آنست کی یکی گویی و بس.
شمارهٔ ۲۵: شیخ گفت بنده به نماز بازنگرد خداوند سبحانه و تعالی گوید منگر من ترا بهتر از آنم. چون بار دوم بازنگرد خدای تعالی گوید منگر بچه می‌نگری ؟ چون بار سوم بازنگرد خداوند تعالی گوید شو بر آن کی بدو می‌نگری.شمارهٔ ۲۷: شیخ گفت خدای می‌گوید: اِنَّ اَکْرَمَکُمْ عِنْدَاللّه اَتْقیکُمْ گرامی‌ترین شما پرهیزگَرترین شماست و پرهیز کردن از خودی خودست و چون تو از نفس خویش پرهیز کردی بوی رسیدی وَهذا صِراطُ رَبِّکَ مُستَقِیما اینست راه من دیگر همه کوریست. این راه صوّام را نبود و قوّام را نبود، عاید را نبود و ساجد را و راکع رانبود، این راه پرهیز کردنست از خویشتن و هذا صراط ربک مستقیما اینست راه من اگر راه مرا می‌خواهی.
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
شیخ ماگفت روزی بر سر جمع کی: بخدای کی داند و این هفتاد سوگند است کی هرکی را خدای عزو جل راه دیگر فرا پیش اونهد آنکس را از طریق حقّ بیفگنده بود. آنگه شیخ این بیت بگفت:
هوش مصنوعی: شیخ گفت: روزی در میان جمعی فرمود که به خدا سوگند، هیچ‌کس نمی‌داند که هر کس را خداوند چگونه راهی را پیش می‌آورد. هر کسی که از راه حق منحرف شود، به واقع از مسیر درستی دور شده است. سپس شیخ این شعر را خواند.
گفتار دراز مختصر باید کرد
وز یار بدآموز حذر باید کرد
هوش مصنوعی: باید صحبت‌های طولانی را کوتاه و مختصر بیان کنیم و از دوستانی که تأثیر منفی دارند و به ما خوب آموزش نمی‌دهند، دوری کنیم.
یار بد آن بود که دو گوید دو گفتن کفر باشد، ازین حذر باید کرد و این نفس تست کی سخنهابتو درمی‌گوید و ترا با خلق بهم درمی‌فگند. گفتار دراز مختصر باید کرد آنست کی یکی گویی و بس.
هوش مصنوعی: یار خوب کسی است که در گفتار خود راستگو باشد و دو بار نگویند. باید از این نوع گفتار پرهیز کرد، زیرا نفس انسان گاهی به او القا می‌کند که صحبت‌ها را با دیگران در میان بگذارد و او را دچار اختلال کند. بنابراین باید گفتار را خلاصه و مفید کرد و فقط یک بار و صحیح بیان کرد.