میرداماد » دیوان اشراق » رباعیات » شمارهٔ ۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای عشق توئی تو مایه پاکی ما</p></div>
<div class="m2"><p>دور از بر ما مشو ز غمناکی ما</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آی آتش عشق دوست از پا بنشین</p></div>
<div class="m2"><p>در شعله کشی ز ننگ خاشاکی ما</p></div></div>

دیوان میرداماد (اشراق) به کوشش احمد کرمی - محمدباقر بن محمد میرداماد - تصویر ۱۳۹

شمارهٔ ۴

ای عشق تویی تو مایه پاکی ما
دور از بر ما مشو ز غمناکی ما
آی آتش عشق دوست از پا بنشین
در شعله کشی ز ننگ خاشاکی ما

هوش مصنوعی: این بیت‌ها بیانگر عمق عشق و وابستگی به محبوب هستند. شاعر از عشق به عنوان منبع پاکی و روشنی زندگی یاد می‌کند و درخواست می‌کند که این عشق از او دور نشود و او را در غم و اندوه تنها نگذارد. همچنین، شاعر از آتش عشق که ممکن است زندگی را سوزانده و آسیب بزند، سخن می‌گوید و از آن می‌خواهد که از او دور بماند. در کل، این شعر نمادین عشق و دغدغه‌های روحی ناشی از آن را نشان می‌دهد.

شمارهٔ ۲

شمارهٔ ۳

هوش مصنوعی: ای عشق، تو دلیل پاکی ما هستی، از ما دور نشو و ما را از اندوهت دور نگه‌دار.

ای عشق توئی تو مایه پاکی ما

دور از بر ما مشو ز غمناکی ما

هوش مصنوعی: ای آتش عشق محبوب، از پا دربیایید تا شعله‌ور شوید و ما را از ننگ و سرافکندگی این خاشاک دور کنید.

آی آتش عشق دوست از پا بنشین

در شعله کشی ز ننگ خاشاکی ما

شمارهٔ ۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده