گنجور

شمارهٔ ۱۸

آشی که به رشک افتدش آش بهشت
از آب حیاتش کف طباخ سرشت
گرم است بسی مگر که دهقان قضا
هیمه اش به دشت فرقت یار بکشت

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

آشی که به رشک افتدش آش بهشت
از آب حیاتش کف طباخ سرشت
هوش مصنوعی: آشپزی که غذایی می‌پزد که بهشت را تحت تأثیر قرار می‌دهد، به خاطر قیمتی و ارزشمند بودن آن، به شرایط خاصی نیاز دارد تا به طعم عالی خود برسد.
گرم است بسی مگر که دهقان قضا
هیمه اش به دشت فرقت یار بکشت
هوش مصنوعی: هوای دلگرم و گرمی که در اطراف وجود دارد، انگار تنها به خاطر آن است که کشاورز تقدیر، هیزم عشق را در دشت جدایی یار قرار داده است.