هوش مصنوعی: ای ماه، نقابت را برطرف کن تا نور خورشید به خاطر شرم از تو، به عرق بیفتد.

هوش مصنوعی: بدون حضور تو، زندگی‌ها هدر می‌روند و بی زیبایی‌ات، عشق‌ها مثل عذابی می‌مانند.

هوش مصنوعی: چشمان ما از زیبایی آن چهره همچون صبوری که نمی‌تواند از آب سیراب شود، لبریز از شوق و طاقت‌سوزی است.

هوش مصنوعی: وقتی که این عنکبوت تو را به دام بیندازد، چطور ممکن است که منقاری از لعاب به دست آورده باشد؟

هوش مصنوعی: خون ما در دستان تو نیست، اما می‌توانی با نوک انگشتانت رنگ بگرفتی.

هوش مصنوعی: در دل شب آرامش، نمی‌توانم خواب راحتی ببینم؛ حتی مرغ و ماهی هم در این سکوت زندگانی خود را دارند.

هوش مصنوعی: دوست را به خانه‌ام دعوت کنید تا بتوانم به او پاسخ دهم که چه چیزی برای دو جهان وجود دارد.

هوش مصنوعی: می‌گویی اگر من را ترک کنی، هرچند که تو را ترک کردم، اما محبت من به تو قابل محاسبه نیست.

هوش مصنوعی: تو می‌توانی به راحتی میثاق‌ها را بشکنی، اما در دین اشراق چنین چیزی ممکن نیست.