هوش مصنوعی: رنج و دردهایی که از عشق به وجود می‌آید، به شدت و شفافیتی شبیه به برق است که در دل آشناها روشن می‌شود و این آتش، احساسات عمیق و برخواسته از جان ما را سوزانده است.

هوش مصنوعی: من بارها در جدایی تو، به شانس خود نفرین کردم و آسمان را به دعا دعوت کردم.

هوش مصنوعی: هر جا که روح خسته به بیماری دچار شد، عشق تو همانند درمانی، به دردها و رنج‌ها پایان می‌بخشد.

هوش مصنوعی: این دل که پر از درد و رنج است، خدایا چگونه می‌تواند در دام فریب این دنیا گرفتار شود؟

هوش مصنوعی: ای بیوفا، خیال تو به قدری در روز جدایی کنار ما ماند که بوی وفا به خود گرفت.

هوش مصنوعی: روزی روزگاری، زندگی ما در کتابی ثبت می‌شد، اما چرخ زمان سرنوشت، نسخه اصلی را از مشکلات و سختی‌ها گرفت.

هوش مصنوعی: من از خیال تو شرمنده‌ام، چونکه من هیچ بودم و او به لطف تو زندگی به دست آورد.

هوش مصنوعی: در دوران سختی و دوری از تو، چشمانت همچون نور درخشانی برایم بوده‌اند و من به حدی گریسته‌ام که در این بیابان خالی، زندگی و سبزی دوباره‌ای جوانه زده است.