میرداماد » دیوان اشراق » غزلیات » شمارهٔ ۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چشم خراج عشق ستد خون ناب را</p></div>
<div class="m2"><p>معزول ساخت عامل دیوان خواب را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>من جان حلال کردم اگر خود کند قبول</p></div>
<div class="m2"><p>سلطان درد عشق تو ملک خراب را</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>ساقی میار باده کزین جام آتشین</p></div>
<div class="m2"><p>ترسم جگر پر آبله گردد شراب را</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>ای کوثر مراد ندانم که چون کنم</p></div>
<div class="m2"><p>گر بازگیری از من مستسقی آب را</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>شب کی رسد به صبح که اشراق از غمت</p></div>
<div class="m2"><p>گل کرد ز آب دیده ره آفتاب را</p></div></div>

دیوان اشراق به کوشش سمیرا پوستین‌دوز - محمدباقر بن محمد میرداماد - تصویر ۱۹۵

شمارهٔ ۵

چشم خراج عشق ستد خون ناب را
معزول ساخت عامل دیوان خواب را
من جان حلال کردم اگر خود کند قبول
سلطان درد عشق تو ملک خراب را
ساقی میار باده کزین جام آتشین
ترسم جگر پر آبله گردد شراب را
ای کوثر مراد ندانم که چون کنم
گر بازگیری از من مستسقی آب را
شب کی رسد به صبح که اشراق از غمت
گل کرد ز آب دیده ره آفتاب را

شمارهٔ ۳

شمارهٔ ۴

چشم خراج عشق ستد خون ناب را

معزول ساخت عامل دیوان خواب را

من جان حلال کردم اگر خود کند قبول

سلطان درد عشق تو ملک خراب را

ساقی میار باده کزین جام آتشین

ترسم جگر پر آبله گردد شراب را

ای کوثر مراد ندانم که چون کنم

گر بازگیری از من مستسقی آب را

شب کی رسد به صبح که اشراق از غمت

گل کرد ز آب دیده ره آفتاب را

شمارهٔ ۴

اطلاعات