هوش مصنوعی: چشم عشق، جان و زندگی را به بهای خود می‌گیرد و باعث می‌شود که نقش و تاثیر دیوان خواب و خیال، کم‌رنگ شود.

هوش مصنوعی: من برای عشق تو جانم را تقدیم کردم، اگر تو بخواهی و قبول کنی، این دنیای ویران را به سلطنت خود در می‌آوری.

هوش مصنوعی: نرویدای، لطفاً مشروب را بیاور، زیرا می‌ترسم از این جام آتشین، کیسه دل‌نگرانم دچار زخم و خشونت شود.

هوش مصنوعی: ای کوثر، نمی‌دانم چگونه با تو رفتار کنم اگر مرا از آب بگیری.

هوش مصنوعی: کی به صبح خواهد رسید که نور صبح به خاطر غم تو، اشک من را به گل تبدیل کرده و راه آفتاب را مسدود کرده است؟