هوش مصنوعی: دل من آن‌چنان پر از آتش و شعله است که حتی جان آتش هم از این شدت سوز و اشتیاق شرمنده شده است.

هوش مصنوعی: بیا که بدون تو هیچ دعایی که بکنم به آسمان نمی‌رسد و از بس که اشکم ریخته‌ام، راه آسمان را مانند گلی پر از آب کرده‌ام.

هوش مصنوعی: به فکر کردن و نشستن بی‌عمل نپرداز و در دل خود آتش عشق را بیفروز، زیرا که چه ارزشی دارد این ویرانی و خلوت بی‌تحرک؟

هوش مصنوعی: امشب به قدری از دردم به دوستم شکایت کردم که انگار خود درد هم تحت تأثیر قرار گرفت و احساسش کرد.

هوش مصنوعی: من در دل خود هزاران آتش روشن کرده‌ام، بیا و ببین که با روزگار چه کردم.

هوش مصنوعی: دل من که محلی برای خوشی و لذت بود، نور روشنی از عشق را فدای کسی کردم که قلبش شاد و سرزنده است.