هوش مصنوعی: نه قطرات شبنم از گل یاسمین بر زمین افتادند که آبروی یاسمین در برابر تو به زمین افتاد.

هوش مصنوعی: دست خود را بر لبه چشمانم گذاشتم و مانند شیشه‌ای که خون در آن ریخته باشد، اشک‌هایم سرازیر شدند.

هوش مصنوعی: او با نگاهی خشمگین و کینه‌توز، زهر را در ساغر چشمانش ریخت که قصدش تنها کشتن من بود.

هوش مصنوعی: زمانی که موهایت را بر روی عطر خوشایند پخش می‌کنی، لباس زیبایت در دامن گل‌ها مانند مشک خوشبو به نظر می‌آید.

هوش مصنوعی: در جمع دلخواه و آرزوهایش، مانند شمعی که گرم می‌سوزد، اشک‌های داغش را براثر درد و حسرت می‌ریزد.