هوش مصنوعی: من نباید از حریم وصل دور باشم، یعنی نباید از نزدیک کسی که به او وابسته‌ام دور شوم.

هوش مصنوعی: ای یاور دردمندان، چون نسیمی که در زمان وصال می‌وزد، از دردهای جدایی و رنج دوری، نباید بی‌خبر بمانی.

هوش مصنوعی: من که مانند ماهی هستم که از عشق و روشنایی خورشید بهره‌مند است، در کنار شمع صبح که در حال از دست دادن نور است، نباید بی‌نور و تنها باشم.

هوش مصنوعی: به خاطر محبتی که از تو به دست آوردم، دل من مانند پیمانه‌ای پر نشده است. این مقدار از آن نوشیدنی معطر کافی نیست و نباید به من اینقدر سرمست شود.

هوش مصنوعی: اگر کمی احساس نزدیکی به قلبت می‌کردم، به عشق و محبت می‌رسیدم، اما اگر دور بودی، دیگر نمی‌توانستم سرزنشت کنم.

هوش مصنوعی: من که در روشنایی صبح به وصالت رسیده بودم، نباید در پرده‌داری و دوری از تو، به این حال خسته و پنهان می‌بودم.

هوش مصنوعی: مانند شخصی که در غم و اندوه فراموشی به سر می‌برد، نباید با چنین بی‌خبری و ناشناسی، نامی مشهور داشته باشم.