هوش مصنوعی: کاش کسی ناله‌های من را نشناسد که نمی‌داند این فریاد از کیست، شاید آن بی‌رحم از من بپرسد که این ظلم و ستم از کیست.

هوش مصنوعی: هر لحظه از کشتن من ابراز پشیمانی می‌کند، اما این حرف برای آرام کردن دل بی‌خوشایند کیست؟

هوش مصنوعی: من پیش او از بدی‌های دیگران گفتم، اما او با نارضایتی نیامد و بی‌خبر از صحبت‌های من منتظر ماند تا ببیند کی فراموش می‌شود.

هوش مصنوعی: امروز کسی به من طعنه می‌زند اما من ناراحت نیستم. سوال این است که چه کسی می‌تواند به من کمک کند تا دوباره در برابر آزارهایی که می‌بینم، دلگرم و مقاوم بمانم؟

هوش مصنوعی: تو مرا به وضوح می‌بینی و در عین حال من در نگرانی هستم که این فریب از کدام روح آزاد ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: چند روزی است که میلی خوشحال است، اما به زودی متوجه خواهد شد که تکیه‌اش بر وعده‌های بی‌اساس و بی‌پایه است.