هوش مصنوعی: با چهره‌ی آتشین و پرشور خود در شب‌ها، مانند شمعی در جمع‌های دوستانه ظاهر نشو؛ چرا که این شمع‌ها هستند که می‌سوزند و پروانه‌های دل‌ها به آرزوها در می‌آیند.

هوش مصنوعی: در لحظه‌ی مرگ، به سختی می‌خواهم از تو دل بکنم. مرا در امور آسان ببین، اما در این حال مشکلات زیادی بر من چیره شده است.

هوش مصنوعی: در کوچه‌های تو قطره‌های اشک ریختم، اما نمی‌دانستم که از دانه‌های وفا، گل‌های حسرت خواهند رویید.

هوش مصنوعی: اگر به بدگمانی خود ادامه دهم و به صدای او گوش ندهم، حتی اگر شب‌ها صد بار هم صدای شلوغی جمع‌ها را بشنوم.

هوش مصنوعی: در این مسیر، تنها راهی که باقی مانده، فدا کردن جان است. من به شدت خسته‌ام و هنوز مسافت‌های زیادی در پیش رو دارم.