هوش مصنوعی: از مجرای زلف تو، همواره شکایت‌ها و ناله‌ها وجود دارد و این زنجیرها، باعث مشکلات و دشواری‌های ماست.

هوش مصنوعی: هرچند که ما به خاطر بی‌وفایی دچار آسیب و دردسر شده‌ایم، اما همچنان منتظر وفای تو هستیم.

هوش مصنوعی: تو گفتی یک شب به مهمانی ما بیا، اما این جسارت و شهامت را از کجا پیدا کردم؟

هوش مصنوعی: اگر تو به خاطر زیبایی و ناز خود، خون ما را بریزی، باید بدانی که ناز تو به اندازه‌ای ارزش دارد که خون ما هم بهای آن است.

هوش مصنوعی: ما به قدری خوار و ذلیل شده‌ایم که شرم و خجالت ما از مردم آشنا به وضوح قابل مشاهده است.

هوش مصنوعی: افغانی که زیبایی و جلوه‌اش مانند ماه در چشمان ماست، برای ما گل و زندگی می‌آورد.

هوش مصنوعی: در دل شب، غمی وجود دارد که به یاد تیغی می‌اندیشم که جان را زنده می‌کند و ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد.