هوش مصنوعی: من در حالتی خراب و دلگیر هستم و این دل خراب را به تو می‌سپارم. اما نمی‌دانم که تو با آن چه کاری خواهی کرد، چون خودم نمی‌توانم آن را نگه‌دارم.

هوش مصنوعی: وقتی به او نزدیک شوم، حرف‌هایی از زبان دیگران می‌زنم تا شاید با این بهانه بتوانم او را به صحبت کردن وادار کنم.

هوش مصنوعی: لحظه‌ آخر است، ای دشمن! یک لحظه به من فرصت ده که به خاطر صدها حسرتی که دارم، او را به تو می‌دهم.

هوش مصنوعی: به خاطر دیوانگی‌ام و بی‌تابی‌ام، تصمیم گرفتم دیگر او را به خودم نزدیک نکنم.

هوش مصنوعی: آن آهو که به من نزدیک می‌شود، لحظه‌ای استراحت می‌کند و من نگرانم که اگر آرامش او به هم بخورد، دل بی‌قرارم را نیز ناآرام کند.

هوش مصنوعی: اگر تو راضی هستی، همین برای من کافی است که آن را همچون سگی در درگاه تو بشمارم.