هوش مصنوعی: امشب با صدای آه حسرت، محفل ما به آتش کشیده شده و خوشحالم که شاید این نشانه‌ای باشد که مرگ، نزدیک‌تر شده و به زودی به ما می‌رسد.

هوش مصنوعی: می‌گوید که هیچ‌کس در مورد عشق ما صحبت نکند و من نمی‌خواهم کسی جز آن سگ بی‌خبر از درد دل ما باشد.

هوش مصنوعی: تامل یعنی چه؟ تیغ را از نیام بیرون بیاور و ما غریب‌ها را بکش! دیگر تفکر و تردید برای چه، ما را نباید به این حال بیندازید.

هوش مصنوعی: امشب به قدری اندوهگین هستم که مانند دود و اشک، خانه‌ام را تاریک کرده‌اند. به‌طوری که نور جشن و شادی ما از چشمانم پنهان شده است.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم کسی بداند که به خاطر عشق حقیقی‌ام را نابود کرده‌ام، زیرا می‌ترسم که به من بگویند کسی که عشقش را ترک کرده، بی‌وفاست.