شمارهٔ ۱۷
به غضب تلخ مکن عیش من مسکین را
سخن تلخ میاموز، لب شیرین را
بر زبان آر گناهی که نداریم و به ما
کینه اندوز مکن خاطر مهر آیین را
خون ما بر تو حلال است، بکش تیغ و بریز
باری از کینه تهی ساز دل پرکین را
دل ز دستم صنمی برد و چنین در پی او
که منم، بر سر دل می نهم آخر دین را
هیچ از خانه دل می ننهد پای برون
طفل شوخی ز که آموخته این تمکین را؟
خشم و بیداد ترا لطف نهان نام کنم
به فریب از تو کنم شاد، دل غمگین را
شاید این طرفه غزل واسطه گردد میلی
که به خاطر گذری شاه جمال الدین را
اطلاعات
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
به غضب تلخ مکن عیش من مسکین را
سخن تلخ میاموز، لب شیرین را
هوش مصنوعی: به خاطر خشم خود، شادی من را خراب نکن و به من نیاموز که چگونه با کلمات تلخ صحبت کنم، در حالی که لبانم باید شیرین باشند.
بر زبان آر گناهی که نداریم و به ما
کینه اندوز مکن خاطر مهر آیین را
هوش مصنوعی: با دلی آرام و بیگناهی خود را به زبان بیاور و از کینهتوزی و خصومت بپرهیز. محبت را در دل نگهدار.
خون ما بر تو حلال است، بکش تیغ و بریز
باری از کینه تهی ساز دل پرکین را
هوش مصنوعی: خون ما برای تو مباح است، پس با تیغ خود به ما حمله کن و این دل پر از کینه را خالی کن.
دل ز دستم صنمی برد و چنین در پی او
که منم، بر سر دل می نهم آخر دین را
هوش مصنوعی: دل من از دستم رفت و اکنون به خاطر او به هر قیمتی که شده بر سر دل میگذارم و در پی ایمانم هستم.
هیچ از خانه دل می ننهد پای برون
طفل شوخی ز که آموخته این تمکین را؟
هوش مصنوعی: هیچکس از خانه دلش پا به بیرون نمیگذارد. این سؤال پیش میآید که این کودک شیطنت را از چه کسی آموخته که اینگونه تسلیم و آرام است؟
خشم و بیداد ترا لطف نهان نام کنم
به فریب از تو کنم شاد، دل غمگین را
هوش مصنوعی: خشم و ظلم تو را به خوشی و محبت مخفی تعبیر میکنم و به وسیلهٔ فریب، دل غمگینم را شاد میکنم.
شاید این طرفه غزل واسطه گردد میلی
که به خاطر گذری شاه جمال الدین را
هوش مصنوعی: شاید این شعر زیبا باعث شود که میل و رغبتی در دل کسی ایجاد شود که به خاطر زیبایی و جذابیت شاه جمالالدین به او توجه کند.