هوش مصنوعی: عجبا که شب غم و ناراحتی به صبح روشن و خوشحالی تبدیل شد و نسیم عشق و دیدار دوست از دور دست‌ها به سوی ما آمد.

هوش مصنوعی: در زیر نور آفتاب که از ظلم و درد می‌تابد، به جایی پناه بردم که سایهٔ مهربانی و نعمت وجود دارد و نجاتم داد.

هوش مصنوعی: باد به بلبل خبر رساند که گل آمده است. به گوش گدا مژده می‌دهد که شاه آمده است.

هوش مصنوعی: از شادی و نشاط به پایکوبی و رقص پرداختند، مانند کسانی که شیدا و سرمست هستند، وقتی که این خبر خوش به سالخوردگان خانقاه رسید.

هوش مصنوعی: به سبب شکرگزاری، هزاران بار خم شده‌ام مانند کمانی که در انتظار نشانه‌ای است، و تیر شوقم به سوی هدف نهایی رسیده است.

هوش مصنوعی: چیزی کوتاه و مختصر از سفری که به دنبال ستاره‌ها بودیم، درباره آمدن سپاه خان جم به ما رسید.

هوش مصنوعی: ابر تلاش و کوشش، مانند خورشید که بخشی از کرامتش را می‌تاباند، نور و برکتش به ما نیز رسیده است.

هوش مصنوعی: شجاعت و دلیری فردی که نامش در سراسر جهان پیچیده و از بلندی‌های آسمان تا زمین به گوش همه رسیده است.

هوش مصنوعی: بر سینه اسب تندرو تو، همانند نعلی بر پیشانی، ماه نو به آسمان رسید و همچون کلاهی بر سر او جا گرفت.

هوش مصنوعی: کشتی که از دستت افتد، در گردابی گرفتار میشود که حتی با صد شنا هم نمی‌تواند به ساحل برگردد.

هوش مصنوعی: تو به مقام والایی دست یافته‌ای که حتی آسمان به مرز اشتباه و نادرستی نزدیک شده است.

هوش مصنوعی: دست و پای عالم به خدمت تو در آمده‌اند، وگرنه چه دلیلی دارد که این همه زیبایی و عظمت به درگاه تو عرضه شود؟

هوش مصنوعی: خورشید با تمام زیبایی‌ها و زرق و برقش، به‌جای این‌که در آسمان باشد، بر درگاه تو نشسته و طوری جلوه می‌کند که گویی به‌نوعی در آستان تو به دام افتاده و درخشندگی‌اش را به تو تقدیم کرده است.

هوش مصنوعی: زمانی که خورشید به زمین می‌تابد و سایه‌اش را بر آن می‌افکند، هر روز به خاطر بزرگواری و مقام والای تو، چتر حمایتی‌ات بر سر این زمین قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: اگر محبت و نور آن بالا به آسمان برسد، حتی اگر سایه‌ات به عمق چاه هم بیفتد، همچنان درخشان خواهی بود.

هوش مصنوعی: از شوق و اشتیاق، به سرعت به سمت تو آمدم، مثل این‌که خبر بخشش تو را در گوش دارم که گناهم به من پیغام می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر آسمان، به درستی به جایگاه تو توجه نکند، چرا پیوسته بر اثر شکست، به ماه کامل نزدیک می‌شود؟

هوش مصنوعی: من به دوری و عدل تو از کهربا تعجب می‌کنم، چرا که دست او به برگ کاه رسیده است.

هوش مصنوعی: دل من از فریاد و نالهٔ انسان‌های بی‌پناه و مظلوم رنج می‌کشد، به جایی رسیده که حتی دادخواهی هم از این وضعیت شرمنده و خجالت‌زده شده است.

هوش مصنوعی: وقتی که یاد تو در دل می‌تازد، حتی خواب مستی را هم به وجد می‌آورد، اگر نماز به پا خاست و قیام کرد.

هوش مصنوعی: تو مانند آفتاب هستی و برای اثبات این ادعا، همچون صبح که گواهی بر روشنایی خود دارد، شواهد بسیاری به دنبالت آمده‌اند.

هوش مصنوعی: می‌توان در لحظه‌ای که نور اندیشه تو بر آب‌ها تابید، مشاهده کرد که ماهیان سفید چه زیبایی دارند.

هوش مصنوعی: حجم محبت تو به قدری عظیم است که حتی ذره‌ای نمی‌تواند از جای خود حرکت کند. اگر باری به زمین بیفتد، نرمی و بزرگواری تو باعث می‌شود که آن را به آرامی بپذیری.

هوش مصنوعی: صعود خاکی و رشد آن همچون شعله آتش از جایی مناسب است که بندگان تو، ای خدا، بر زمین در کنار هم نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: کسی که به خاطر عتاب و خشم تو آسیب دید، در روز قیامت نامهٔ اعمالش با رنگ سیاه به دستش رسید.

هوش مصنوعی: سبزه‌ای به لطافت مژگان معشوق دمیده است، و در هر سرزمینی که رزمندگان به تو نزدیک شوند، به یاد تو درختانی سبز می‌روید.

هوش مصنوعی: سپاه تو به قدری قوی و نیرومند بود که لشکر دشمن را مانند سیل به درون مشت کاه درهم ریخت.

هوش مصنوعی: در روز جنگ، چشمانت مانند رنگ صاعقه درخشان و خشمگین بود و به سرنوشتی تند و گزنده برای دشمنان اشاره می‌کرد.

هوش مصنوعی: در وسط میدان جنگ، تو را به گونه‌ای نمایش داد که انگار شکار زخم‌خورده‌ای به دام افتاده است.

هوش مصنوعی: اگر دشمنی از فرمانبرداری تو سرپیچی کرد، نگران نباش. زیرا در نهایت، او به عذرخواهی و توجیه کارش نزد تو خواهد رسید.

هوش مصنوعی: هر کسی که سر تسلیم در برابر خداوند فرود آورد، در ابتدا با زبانش به ذکر «لا اله» (جز خدا هیچ معبودی نیست) دست پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: ای آسمان منزلت! بدون تو، از آتش جدایی چه دردها و آلامی که به جان و دل رسیده است.

هوش مصنوعی: زندگی را نفس، مانند یک رشته پیونددهنده و حرکت‌دهنده می‌سازد. وقتی دل پر از غم و تنگنا باشد، این دل‌شکستگی مانند دودی به لب‌ها می‌رسد و احساسات را نمایان می‌کند.

هوش مصنوعی: آب زلال و شفاف خضر و دم عیسوی، برای تو که ناتوانی، همچون زهر و سموم است و می‌تواند زندگی‌ات را سخت کند و عمرت را کوتاه نماید.

هوش مصنوعی: بارها به مرز ناتوانی و پایان رسیدم و از شنیدن وعده‌ای که گاهی به گوشم می‌رسید، امید داشتم.

هوش مصنوعی: به خاطر حضور تو، خوشحالی‌ام به حدی است که مانند قطره‌ای است که به یک گیاه تشنه می‌رسد و آن را سیراب می‌کند.

هوش مصنوعی: اکنون برای من خواب آرامش بخیر است، زیرا زمان بیداری و توجه به خوشبختی‌ام فرا رسیده است.

هوش مصنوعی: دعا کن و از خدا بخواه که خواسته‌ات برآورده شود و به خاطر اینکه شب پر از غم به صبحی روشن تبدیل شده، شکرگزاری کن.

هوش مصنوعی: هرگاه که کسی به زبان بیاورد که فردی صاحب مقام و اعتبار است، نام آن شخص به افتخار و بزرگی می‌درخشد و به اوج می‌رسد.

هوش مصنوعی: به خاطر عظمت و مقام تو، ما در موقعیت‌های مختلف به زیبایی و شکوه تو افتخار می‌کنیم؛ زیرا تنها از دستان تو می‌توان هزاران نشان و مقام بدست آورد.

هوش مصنوعی: زمانه و روزگار تو را نمی‌تواند درک کند، حتی اگر مدت‌ها بگذرد و سال‌ها و ماه‌ها تکرار شوند.