هوش مصنوعی: بیایید به باغ ساقی وارد شویم و مانند غنچه‌ای که می‌شکفد، شیشه را باز کنیم. زیرا زنگار دل را مانند غنچه‌ای از باغ شیشه‌ای پاک می‌کند.

هوش مصنوعی: من به خاطر عشق و حالی سرمست هستم و از هر طرف غم و اندوهی می‌آید. اگر دیگربار شیشه شراب را نداشته باشم، نمی‌دانم چه باید بکنم.

هوش مصنوعی: دل‌های عاشقان شگفت است اگر چشمی با عشق شکسته نشود، چون می‌نوشی قوی و بی‌پروا از دست ساقی، شیشه‌ها هرچند ناتوان باشند.

هوش مصنوعی: از بدن لاغرم نشان درد دل به وضوح نمایان شد، زیرا نمی‌توان می را در شیشه‌ای پنهان کرد.

هوش مصنوعی: آیا در دورهمی‌های شاد صحبت از آن لب‌های شیرینی نمی‌شود که حتی با یک تلخی کوچک می‌تواند به خوش‌زبانی بپردازند و مانند شیشه‌ای زیبا و جذاب به نظر برسند؟

هوش مصنوعی: اگر سر به درگاه کسی بگذاری و دل را پیش او ببری، پا بر روی او نگذار که در دل او زخم می‌زند، همان‌طور که اگر شیشه‌ای در آستانه شکست، دیگر قابل استفاده نخواهد بود.

هوش مصنوعی: او به خاطر عشق تو و از درد دلش به شدت ناله می‌کند و این ناله مانند فریادی است که از دل شکسته‌اش به سختی خارج می‌شود. احساسات عمیق و تلخی که در دل دارد، همچون گره‌ای در گلو، او را به شدت در فشار گذاشته است.

هوش مصنوعی: زندگی چون با دل اهل محبت همراه است، شایسته است اگر مانند گلی، آتش عشق را در خانه‌ای شیشه‌ای ایجاد کند.

هوش مصنوعی: هر لحظه با چهره‌های زیبایی که در اطرافم هستند، هنگامی که لیوانی به لبم نزدیک می‌شود، از دور حسرت را به دل خود می‌آورم.

هوش مصنوعی: در جمعی که غم بر آن حاکم است، چشمانم به قدری اشک می‌ریزند که به نظرم می‌رسد هر لحظه ممکن است جانم از تنم جدا شود و به سرعت از زندگی رها شوم.

هوش مصنوعی: دل واژه و مفهوم را درک می‌کند و به دنیای عرفان می‌نگرد، آن‌چنان که جهانی یگانه و بی‌کران را در دستان شیشه‌ای خود می‌بیند.

هوش مصنوعی: کسی که گردن بلندی دارد، باید برای خدمت به کیخسرو، پادشاه جهان، گردن‌فرازی کند و به همین خاطر باید بندگی را بپذیرد.

هوش مصنوعی: در میخانه‌ای که سمبل آسمان‌های هفتگانه است، بهروز دریادل که از مهمانی باشکوه بهره‌مند شده، خوشبختی‌اش را مانند شیشه‌ای می‌بیند.

هوش مصنوعی: انسانی با سخاوت و بزرگوار که همیشه آماده‌ی بخشش و کمک به دیگران است، از نعمت‌های او نه تنها شراب قرمز بلکه ظرفی زیبا و شفاف نیز به دست می‌آورد.

هوش مصنوعی: اگر غنچه‌ای شکسته شود و صد تکه گردد، شایسته است، زیرا آن ظرفی که شراب کبریایش را در خود دارد، اگر آسمان هم شیشه‌ای باشد، همچنان زیبایی‌اش را حفظ می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر در روز قیامت خداوند اراده کند که از گناهکاران بگذرد، در آن صورت، سنجش اعمال آن‌ها در میزان، با توجه به طاعت و عبادت، سنگین‌تر خواهد بود. به عبارت دیگر، اگر رحمتی شامل حال کسی شود، نتیجه‌ها و معیارهای سنجش او با دقت بیشتری مورد توجه قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در دل‌ها به قدری از کیفیت عدل او شادمانی وجود دارد که به خاطر آن خون (غمی) را می‌خورد و نتیجه‌اش شراب ارغوانی را بیرون می‌آورد.

هوش مصنوعی: دیگر از سنگ دل‌انگیز غم در جمع خوشحالی چه زمانی شکسته خواهد شد؟ زیرا می‌نگرید به دور عدالت او، که در اینجا به مانند پناهگاهی است برای شیشه‌ها.

هوش مصنوعی: وقتی که یاد سلاحی که از آن استفاده می‌شود به ذهن می‌آید، باری از خون بر آن پیکان می‌نشیند، مانند میوه‌ای که از درختی خاص چیده شده باشد.

هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که در مجلسی نشسته که در آن نوشیدنی را در جامی زیبا همراه با نور خورشید و ماه به تماشا می‌گذارند، جایی که ستاره‌ها به زیبایی در شیشه‌ای منقوش دیده می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر حتی یک جرعه از شراب مقام و جایگاه تو به آسمان‌های بالاتر نیز برسد، هیچ زمانی نمی‌تواند در جهان، درون یک شیشه جا بگیرد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که نگاه تو بر جهان بزرگ و پرعظمتت افتاده است و این نگاه، به طور آشکاری بر حقارت و کوچکی آفرینش می‌خندد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی جای شراب، آتش از دل او بریزد، نگران نباش، سنگ را برای آزمایش، به عنوان محافظی برای شیشه‌ات در نظر بگیر.

هوش مصنوعی: اگر یک قطره از شراب محبت تو سرازیر شود، همانند آب زندگی جاودانه، در شیشه خواهد ماند.

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد از خشم تو سخنی بگوید، نتیجه‌اش مانند این است که شمعی در شعله‌های آتش صحبت کند و با شیشه‌ای همگام شود.

هوش مصنوعی: اگر آتش خشم تو بنیاد وجودش را از بین نبرده است، پس چرا به جای مغز، خون در استخوان شیشه‌ای‌اش جریان دارد؟

هوش مصنوعی: در جشن و شادی که مانند خورشید از آن پرتو می‌ریزد، وقتی همت و تلاش به اوج می‌رسد، حالتی شبیه باران بهاری پیدا می‌کند که شیشه‌ها را پر از زیبایی و خوشحالی می‌کند.

هوش مصنوعی: در مجلس، همه به تماشای زیبایی تو مشغول می‌شوند و همچون گلی در میان جمع، می‌درخشند؛ همان‌طور که وقتی درباره کمالات تو صحبت می‌شود، بی‌اختیار از شگفتی به وجد می‌آیند و انگار شیشه‌ای پر از شیره‌ی عسل، زبان به سخن می‌گشاید.

هوش مصنوعی: در هر جشن و مهمانی، همواره از وجود تو بهره‌مند می‌شوم و در هر لحظه، شیشه‌ی می را به زمین می‌نهم تا از احترام و عشق تو بهره‌مند شوم.

هوش مصنوعی: وقتی کسی ببیند که با لب‌ها و دندان‌هایش در کنار معشوقه‌اش بی‌پروا به سر می‌برد، آن‌گاه احساسات و افکار درونی‌اش را به او منتقل می‌کند و دلش را با اشاره‌ای به شیشه‌ ای از شراب یا ساغر نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: در مجالس خوش‌گذرانی، چرخ (آسمان) به خاطر حسادتش سنگی را پرتاب کرده و به خاطر عدالتش، آن سنگ به شکل زیبایی بر تن شیشه‌ای می‌نشیند.

هوش مصنوعی: از بسیاری سختی‌ها و ظلم‌ها بر او آسیبی نمی‌رسد، زیرا او مانند فردی است که در برابر مشکلات مقاوم و نیرومند شده و توانسته است به خوبی از خود در برابر آسیب‌ها محافظت کند.

هوش مصنوعی: اگر کسی در دل خود به یاد تیرهای خونین و آسیب‌زای تو فکر کند، از نوشیدن شراب و شکرگزاری برای درخت ارغوان احساس تردید و دوری می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر ساقی از جام می آتش بسوزاند، می‌تواند دوران خوشی را بسازد و تو را از خطرات آب روان محافظت کند.

هوش مصنوعی: اگر تو مراقب نباشی، آبروی تو خراب خواهد شد و مانند مهتاب که در ساغر شیشه‌ای به تکه‌های کوچک شکسته می‌شود، از بین می‌رود.

هوش مصنوعی: ای خداوند جهان! به خاطر تلاش‌های بسیار در رونق اسلام، اکنون اوضاع به وضعیتی رسیده که مانند تخم پرنده‌ای افسانه‌ای (عنقا) در هند، به شدت نایاب و کمیاب شده است.

هوش مصنوعی: بیدار شدن در صبح زود و انجام کارهای نیک به حدی برای تو اهمیت پیدا کرده است که در هنگام صبح، شیشه‌ای را به عنوان تسبیح در دست می‌گیری و ذکر می‌گویی.

هوش مصنوعی: وقتی که فرد آرزوهایش را از دست می‌دهد و قلبش به درد می‌آید، مانند شیشه‌ای است که اگر در میهمانی تصور کند سالم است و در واقع شکسته شده، احساس ناپایداری و آسیب‌پذیری می‌کند.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه زمانی شراب قرمزی نوشیده، حالا به حالت زرد و بی‌رمق می‌رسد، همانند برگ‌های پاییزی که پژمرده و خشک شده‌اند.

هوش مصنوعی: من از فکر و خیال به دور شدم و به خاطر این که خواستم این کلام زیبا و جذاب را تنظیم کنم، دل به این کار سپردم.

هوش مصنوعی: در این بزم پراحساس ملائکه، تا کنون هیچ چیزی بر زبان نیامده که در نظم و ترتیب بیان شود و اینجا هیچ تمایلی به ذکر آن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: الهی، تا زمانی که آرزوهای دل باقی است، برای میگساران، انگور بنوشان. تا زمانی که هدف مست‌ها وجود دارد، شیشه (شراب) را نگه‌دار.

هوش مصنوعی: در مهمانی شیشه‌ای، هر لحظه ساقی شراب می‌آورد و باده را در جام می‌ریزد، در حالی که ماه و خورشید از آن شیشه در حال ظهورند.