قوله تعالی: وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ (۴۶) آن را که میترسد از ایستاد نگاه پیش خداوند خویش، او راست دو بهشت.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۴۷) بکدام از نعمتهای خداوند خویش خداوند خویش را می‌نااستوار گیرید ای آدمیان و پریان.
ذَواتا أَفْنانٍ (۴۸) آن دو بهشت پر درختانست و پر شاخها آن و با گوناگون نعمتها و شادیها.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۴۹).
فِیهِما عَیْنانِ تَجْرِیانِ (۵۰). در آن دو بهشت دو چشمه روانست.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۵۱).
فِیهِما مِنْ کُلِّ فاکِهَةٍ زَوْجانِ (۵۲) در آن دو بهشت از هر میوه دو جفت است، دو طعم و دو رنگ و دو بوی.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۵۳).
مُتَّکِئِینَ عَلی فُرُشٍ، بازنشستگان‌اند خفتگان بر جامها باز گسترده.
بَطائِنُها مِنْ إِسْتَبْرَقٍ آسترها آن فراش از دیبا ستبر.
وَ جَنَی الْجَنَّتَیْنِ دانٍ (۵۴) و میوه آن دو بهشت از دست چنندگان نزدیک
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۵۵).
فِیهِنَّ قاصِراتُ الطَّرْفِ، در آن فراشها کنیزکان‌اند فرو داشته چشمان.
لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ (۵۶)، دست بایشان نبرده هیچ آدمی و نه پری.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۵۷).
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۵۹).
کَأَنَّهُنَّ الْیاقُوتُ وَ الْمَرْجانُ (۵۸)، گویی که آن کنیزکان مرواریداند و یاقوت.
هَلْ جَزاءُ الْإِحْسانِ إِلَّا الْإِحْسانُ (۶۰)، هست پاداش نیکویی مگر هم نیکویی..؟.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۶۱).
وَ مِنْ دُونِهِما جَنَّتانِ (۶۲). و جز از آن دو بهشت دو بهشت دیگرند.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۶۳)
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۶۵).
مُدْهامَّتانِ (۶۴) دو بهشت سخت ژرف رنگ و سیراب رنگ.
هِما عَیْنانِ نَضَّاخَتانِ (۶۶)
، در آن دو چشمه‌اند که آب از بوم بهشت برمی‌اندازند و برمیجوشند.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۶۷).
فِیهِما فاکِهَةٌ وَ نَخْلٌ وَ رُمَّانٌ (۶۸)، در آن دو بهشت میوه‌هاست و خرما ستان و انار.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۶۹).
فِیهِنَّ خَیْراتٌ حِسانٌ (۷۰)، در آن بهشتها کنیزکان‌اند نیکان در آفرینش و در خوی، نیکوان‌اند در چهره و در روی.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۷۱).
حُورٌ مَقْصُوراتٌ فِی الْخِیامِ (۷۲)، سیاه چشمان‌اند از چشمها بیگانگان نگه داشته و در خیمها بداشته.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۷۳).
لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ (۷۴) خالی ندید ایشان را پیش از خداوندان ایشان هیچ کس نه مردم نه پری.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۷۵).
مُتَّکِئِینَ عَلی رَفْرَفٍ خُضْرٍ بناز نشستگان‌اند بر رفرف سبز در باغها رنگارنگ، وَ عَبْقَرِیٍّ حِسانٍ (۷۶)، و بساطها گران مایه نیکو.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۷۷).
تَبارَکَ اسْمُ رَبِّکَ، چون پاک است و بی‌عیب خداوند تو، ذِی الْجَلالِ وَ الْإِکْرامِ (۷۸)، خداوند با بزرگواری و بنده‌نوازی.
برگردان به زبان ساده
قوله تعالی: وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ (۴۶) آن را که میترسد از ایستاد نگاه پیش خداوند خویش، او راست دو بهشت.
هوش مصنوعی: کسی که از مقام و حضور خداوند میترسد، دو بهشت خواهد داشت.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۴۷) بکدام از نعمتهای خداوند خویش خداوند خویش را می‌نااستوار گیرید ای آدمیان و پریان.
هوش مصنوعی: کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید ای انسان‌ها و جن‌ها؟
ذَواتا أَفْنانٍ (۴۸) آن دو بهشت پر درختانست و پر شاخها آن و با گوناگون نعمتها و شادیها.
هوش مصنوعی: آن دو بهشت پر از درختان و شاخه‌های فراوان است و مملو از نعمتها و شادی‌های گوناگون می‌باشد.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۴۹).
هوش مصنوعی: پس به کدام نعمتهای پروردگارتان شک دارید؟
فِیهِما عَیْنانِ تَجْرِیانِ (۵۰). در آن دو بهشت دو چشمه روانست.
هوش مصنوعی: در آن دو بهشت، دو چشمه جاری وجود دارد.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۵۱).
هوش مصنوعی: پس کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟
فِیهِما مِنْ کُلِّ فاکِهَةٍ زَوْجانِ (۵۲) در آن دو بهشت از هر میوه دو جفت است، دو طعم و دو رنگ و دو بوی.
هوش مصنوعی: در آن دو بهشت، از هر نوع میوه‌ای دو نوع وجود دارد که هر کدام طعم، رنگ و بوی متفاوتی دارند.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۵۳).
هوش مصنوعی: پس به کدام نعمتهای پروردگارتان چنان که شایسته است کفر می‌ورزید؟
مُتَّکِئِینَ عَلی فُرُشٍ، بازنشستگان‌اند خفتگان بر جامها باز گسترده.
هوش مصنوعی: نشسته بر روی تخت‌ها، بازنشستگانی هستند که در حال استراحت و آرامش بر سجاده‌های خود گسترش یافته‌اند.
بَطائِنُها مِنْ إِسْتَبْرَقٍ آسترها آن فراش از دیبا ستبر.
هوش مصنوعی: داخل آن از پارچه‌ای نرم و لطیف به نام استبرق پوشیده شده است. آن تخت خواب از جنس دیبای با کیفیت و ضخیم درست شده است.
وَ جَنَی الْجَنَّتَیْنِ دانٍ (۵۴) و میوه آن دو بهشت از دست چنندگان نزدیک
هوش مصنوعی: درختان بهشت دو میوه‌ای نزدیک به دست افرادی هستند که به آن‌ها دسترسی دارند.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۵۵).
هوش مصنوعی: پس به کدام نعمتهای پروردگارتان کافر خواهید شد؟
فِیهِنَّ قاصِراتُ الطَّرْفِ، در آن فراشها کنیزکان‌اند فرو داشته چشمان.
هوش مصنوعی: در آنجا دختران کنیز با چشمان سر به زیر و خجالت‌زده حضور دارند.
لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ (۵۶)، دست بایشان نبرده هیچ آدمی و نه پری.
هوش مصنوعی: هیچ انسانی و هیچ جنّی قبل از آن‌ها با آن‌ها تماس نداشته است.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۵۷).
هوش مصنوعی: پس کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۵۹).
هوش مصنوعی: پس با کدام نعمتهای پروردگارتان معارضه خواهید کرد؟
کَأَنَّهُنَّ الْیاقُوتُ وَ الْمَرْجانُ (۵۸)، گویی که آن کنیزکان مرواریداند و یاقوت.
هوش مصنوعی: گویی که آن کنیزکان مانند یاقوت و مروارید هستند.
هَلْ جَزاءُ الْإِحْسانِ إِلَّا الْإِحْسانُ (۶۰)، هست پاداش نیکویی مگر هم نیکویی..؟.
هوش مصنوعی: آیا پاداش کار نیک جز کار نیک دیگری می‌تواند باشد؟
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۶۱).
هوش مصنوعی: پس به کدام نعمتهای پروردگارتان کافر خواهید شد؟
وَ مِنْ دُونِهِما جَنَّتانِ (۶۲). و جز از آن دو بهشت دو بهشت دیگرند.
هوش مصنوعی: و همچنین دو بهشت دیگر هم وجود دارد.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۶۳)
هوش مصنوعی: پس به کدام نعمتهای پروردگارتان کافر می‌شوید؟
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۶۵).
هوش مصنوعی: پس به کدام یک از نعمتهای پروردگارتان می‌خواهید دروغ بگویید؟
مُدْهامَّتانِ (۶۴) دو بهشت سخت ژرف رنگ و سیراب رنگ.
هوش مصنوعی: دو بهشت که به شدت تیره و عمیق هستند و رنگ‌های آن‌ها بسیار اشباع است.
هِما عَیْنانِ نَضَّاخَتانِ (۶۶)
هوش مصنوعی: دو چشمی که پر از اشک هستند.
، در آن دو چشمه‌اند که آب از بوم بهشت برمی‌اندازند و برمیجوشند.
هوش مصنوعی: در آنجا دو چشمه وجود دارد که آب از سرزمین بهشت جاری می‌شود و به جوش می‌آید.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۶۷).
هوش مصنوعی: پس کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟
فِیهِما فاکِهَةٌ وَ نَخْلٌ وَ رُمَّانٌ (۶۸)، در آن دو بهشت میوه‌هاست و خرما ستان و انار.
هوش مصنوعی: در آن دو بهشت، میوه‌ها، نخل و انار وجود دارد.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۶۹).
هوش مصنوعی: پس به کدام نعمتهای پروردگارتان برای دروغ‌گویی می‌پردازید؟
فِیهِنَّ خَیْراتٌ حِسانٌ (۷۰)، در آن بهشتها کنیزکان‌اند نیکان در آفرینش و در خوی، نیکوان‌اند در چهره و در روی.
هوش مصنوعی: در آن بهشتها دختران زیبا و دل‌انگیزی وجود دارند که هم از نظر خلق و خو و هم از نظر زیبایی ظاهری، بسیار نیکو و جذاب هستند.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۷۱).
هوش مصنوعی: پس کدام یک از نعمات پروردگارتان را انکار می‌کنید؟
حُورٌ مَقْصُوراتٌ فِی الْخِیامِ (۷۲)، سیاه چشمان‌اند از چشمها بیگانگان نگه داشته و در خیمها بداشته.
هوش مصنوعی: حورهایی هستند که در چادرها مخصوص نگهداری شده‌اند و چشمانشان سیاه است. این افراد به دور از نگاه دیگران در خیمه‌ها زندگی می‌کنند.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۷۳).
هوش مصنوعی: پس با کدام نعمتهای پروردگارتان می‌خواهید دروغ بگویید؟
لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ (۷۴) خالی ندید ایشان را پیش از خداوندان ایشان هیچ کس نه مردم نه پری.
هوش مصنوعی: پیش از خدایان آن‌ها هیچ انسانی و هیچ جنّی به آن‌ها دست نزده بود.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۷۵).
هوش مصنوعی: پس کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟
مُتَّکِئِینَ عَلی رَفْرَفٍ خُضْرٍ بناز نشستگان‌اند بر رفرف سبز در باغها رنگارنگ، وَ عَبْقَرِیٍّ حِسانٍ (۷۶)، و بساطها گران مایه نیکو.
هوش مصنوعی: نشسته‌اند بر بسترهای سبز و زیبا در باغ‌های رنگارنگ، و با چهره‌های زیبا و دل‌انگیز، بر روی سفره‌هایی ارزشمند و خوش‌گذرانی می‌کنند.
فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (۷۷).
هوش مصنوعی: پس کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟
تَبارَکَ اسْمُ رَبِّکَ، چون پاک است و بی‌عیب خداوند تو، ذِی الْجَلالِ وَ الْإِکْرامِ (۷۸)، خداوند با بزرگواری و بنده‌نوازی.
هوش مصنوعی: نام پروردگارت، که پاک و بی‌نقص است، ستوده و بزرگ است. او دارای جلال و احترام است و با بزرگواری و لطف به بندگانش نگاه می‌کند.
میبدی