قوله تعالی: إِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ خداوند شما اللَّه است الَّذِی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ او که بیافرید آسمانها و زمینها را فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ در شش روز ثُمَّ اسْتَوی عَلَی الْعَرْشِ پس مستوی شد بر عرش یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهارَ در میکشد شب تاریک را در سر روز روشن یَطْلُبُهُ حَثِیثاً تا آن را می‌جوید بشتاب وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجُومَ و آفتاب و ماه و ستارگان مُسَخَّراتٍ نرم کرده و روان بِأَمْرِهِ بفرمان خدای أَلا لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ آگاه باشید که او راست آفریده و فرمان در آفریده تَبارَکَ اللَّهُ برتر و بزرگوارتر، پاک‌تر و با بابرکت‌تر کسی اللَّه است رَبُّ الْعالَمِینَ (۵۴) خداوند جهانیان.
ادْعُوا رَبَّکُمْ خداوند خویش را خوانید تَضَرُّعاً وَ خُفْیَةً بزاریدن آشکارا و پنهان إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ (۵۵) او دوست ندارد اندازه در گذارندگان را.
وَ لا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ و به تباهکاری مروید در زمین بَعْدَ إِصْلاحِها پس آنکه اللَّه آن را بر صلاح نهاد بسزا و در خور وَ ادْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً و خدای خویش را خوانید و پرستید ببیم و اومید إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِیبٌ مِنَ الْمُحْسِنِینَ (۵۶) که بخشایش خدای نزدیک است از نیکوکاران.
وَ هُوَ الَّذِی یُرْسِلُ الرِّیاحَ اللَّه او است که می‌گشاید بادها را در هوای جهان بُشْراً بشارت دهان بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ پیش باران فا حَتَّی إِذا أَقَلَّتْ تا آن باد برگیرد سَحاباً ثِقالًا میغهای گران سُقْناهُ میرانیم ما آن را لِبَلَدٍ مَیِّتٍ بسوی زمینی یا مردم و جانور از تشنگی مرده فَأَنْزَلْنا بِهِ الْماءَ تا فرو فرستیم بآن میغ در زمین آب فَأَخْرَجْنا بِهِ مِنْ کُلِّ الثَّمَراتِ تا بیرون آریم با آن از هر میوه‌ها میغ در زمین آب فَأَخْرَجْنا بِهِ مِنْ کُلِّ الثَّمَراتِ تا بیرون آریم با آن از هر میوه‌ها کَذلِکَ نُخْرِجُ الْمَوْتی چنین هن بیرون آریم فردا از خاک مردگان را ببانگی لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ (۵۷). این باز نمودیم تا با این آن دریابید و بدیدار این آن را در یاد آرید.
وَ الْبَلَدُ الطَّیِّبُ و زمین پاک، تربت خوش خاک یَخْرُجُ نَباتُهُ بیرون آید از آن نبات بِإِذْنِ رَبِّهِ بخواست خدای چنان که خواهد وَ الَّذِی خَبُثَ و آن زمین باز که خاک آن ناپاک است و ناخوش لا یَخْرُجُ إِلَّا نَکِداً پس بیرون نیاید نبات آن مگر اندکی دژورد کَذلِکَ همچنین نُصَرِّفُ الْآیاتِ از روی برویی میگردانیم و از راه براه سخنان خود و باز نمودهای خود لِقَوْمٍ یَشْکُرُونَ (۵۸) گروهی را که سپاسداری کنند.
اطلاعات
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
قوله تعالی: إِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ خداوند شما اللَّه است الَّذِی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ او که بیافرید آسمانها و زمینها را فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ در شش روز ثُمَّ اسْتَوی عَلَی الْعَرْشِ پس مستوی شد بر عرش یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهارَ در میکشد شب تاریک را در سر روز روشن یَطْلُبُهُ حَثِیثاً تا آن را می‌جوید بشتاب وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجُومَ و آفتاب و ماه و ستارگان مُسَخَّراتٍ نرم کرده و روان بِأَمْرِهِ بفرمان خدای أَلا لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ آگاه باشید که او راست آفریده و فرمان در آفریده تَبارَکَ اللَّهُ برتر و بزرگوارتر، پاک‌تر و با بابرکت‌تر کسی اللَّه است رَبُّ الْعالَمِینَ (۵۴) خداوند جهانیان.
هوش مصنوعی: خداوند شما، کسی است که آسمانها و زمین را در شش روز خلق کرده و سپس بر عرش نشسته است. او شب را به روز می‌پیوندد و آنها را به سرعت دنبال هم می‌آورد. آفتاب و ماه و ستارگان را به فرمان خود نرم کرده و در حرکت درمی‌آورد. آگاه باشید که تمامی آفرینش و فرماندهی به او تعلق دارد. خداوند، بزرگ و پاک و با برکت است؛ او پروردگار جهانیان است.
ادْعُوا رَبَّکُمْ خداوند خویش را خوانید تَضَرُّعاً وَ خُفْیَةً بزاریدن آشکارا و پنهان إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ (۵۵) او دوست ندارد اندازه در گذارندگان را.
هوش مصنوعی: خداوند خود را با خشوع و در دل بخوانید، نه به صورت علنی و آشکار. او به کسانی که از حد خود تجاوز می‌کنند، علاقه‌ای ندارد.
وَ لا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ و به تباهکاری مروید در زمین بَعْدَ إِصْلاحِها پس آنکه اللَّه آن را بر صلاح نهاد بسزا و در خور وَ ادْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً و خدای خویش را خوانید و پرستید ببیم و اومید إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِیبٌ مِنَ الْمُحْسِنِینَ (۵۶) که بخشایش خدای نزدیک است از نیکوکاران.
هوش مصنوعی: در زمین فساد نکنید بعد از آنکه خداوند آن را اصلاح کرده است. و خداوند را با بیم و امید بخوانید؛ زیرا رحمت خداوند به نیکوکاران نزدیک است.
وَ هُوَ الَّذِی یُرْسِلُ الرِّیاحَ اللَّه او است که می‌گشاید بادها را در هوای جهان بُشْراً بشارت دهان بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ پیش باران فا حَتَّی إِذا أَقَلَّتْ تا آن باد برگیرد سَحاباً ثِقالًا میغهای گران سُقْناهُ میرانیم ما آن را لِبَلَدٍ مَیِّتٍ بسوی زمینی یا مردم و جانور از تشنگی مرده فَأَنْزَلْنا بِهِ الْماءَ تا فرو فرستیم بآن میغ در زمین آب فَأَخْرَجْنا بِهِ مِنْ کُلِّ الثَّمَراتِ تا بیرون آریم با آن از هر میوه‌ها میغ در زمین آب فَأَخْرَجْنا بِهِ مِنْ کُلِّ الثَّمَراتِ تا بیرون آریم با آن از هر میوه‌ها کَذلِکَ نُخْرِجُ الْمَوْتی چنین هن بیرون آریم فردا از خاک مردگان را ببانگی لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ (۵۷). این باز نمودیم تا با این آن دریابید و بدیدار این آن را در یاد آرید.
هوش مصنوعی: اوست که بادها را به حرکت درمی‌آورد تا بشارتی برای انسان‌ها باشد و رحمتش را پیش از باران به همراه داشته باشد. هنگامی که بادها ابرهای سنگینی را جمع می‌کنند، ما آن ابرها را به سوی سرزمینی مرده می‌فرستیم، جایی که مردم و جانوران به خاطر تشنگی از بین رفته‌اند. سپس با آن ابرها آب را نازل می‌کنیم و به این وسیله از زمین میوه‌ها را بیرون می‌آوریم. همین‌طور ما نیز مردگان را از خاک بیرون می‌آوریم تا شاید شما عبرت بگیرید و به یاد بیاورید.
وَ الْبَلَدُ الطَّیِّبُ و زمین پاک، تربت خوش خاک یَخْرُجُ نَباتُهُ بیرون آید از آن نبات بِإِذْنِ رَبِّهِ بخواست خدای چنان که خواهد وَ الَّذِی خَبُثَ و آن زمین باز که خاک آن ناپاک است و ناخوش لا یَخْرُجُ إِلَّا نَکِداً پس بیرون نیاید نبات آن مگر اندکی دژورد کَذلِکَ همچنین نُصَرِّفُ الْآیاتِ از روی برویی میگردانیم و از راه براه سخنان خود و باز نمودهای خود لِقَوْمٍ یَشْکُرُونَ (۵۸) گروهی را که سپاسداری کنند.
هوش مصنوعی: زمین پاک و خوشبو، گیاهانش به اذن خداوند به خوبی می‌روید. اما زمین‌های ناپاک و بد، فقط گیاهانی کم و بی‌کیفیت تولید می‌کنند. ما آیات و نشانه‌هایمان را به گونه‌ای متفاوت برای گروهی که شکرگزارند، بیان می‌کنیم.
میبدی