قوله تعالی: فَإِذا قَضَیْتُمْ مَناسِکَکُمْ چون فارغ شوید از مناسک حج خویش فَاذْکُرُوا اللَّهَ یاد کنید و بستائید خدای را کَذِکْرِکُمْ آباءَکُمْ چنانک پدران خود را می‌ستائید و یاد میکنید، أَوْ أَشَدَّ ذِکْراً و در افزونی و نیکویی ذکر سخت تر از آن، فَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَقُولُ از مردمان کس است که میگوید رَبَّنا خداوند ما آتِنا فِی الدُّنْیا ما را از دنیا چیزی بخش در دنیا وَ ما لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ خَلاقٍ... و او را در خیر آن جهان هیچ نصیب نه.
وَ مِنْهُمْ مَنْ یَقُولُ و ازیشان کس است که میگوید رَبَّنا خداوند ما آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً ما را درین جهان نیکویی ده، وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً و در آن جهان هم نیکویی ده، وَ قِنا عَذابَ النَّارِ و از ما باز دار عذاب آتش
أُولئِکَ ایشانند لَهُمْ نَصِیبٌ که ایشانراست بهره مِمَّا کَسَبُوا از هر چه خواستند هم این جهانی و هم آن جهانی وَ اللَّهُ سَرِیعُ الْحِسابِ و خدای زود شمارست و آسان توان.
وَ اذْکُرُوا اللَّهَ یاد کنید خدای را به بزرگواری و پاکی و برتری فِی أَیَّامٍ مَعْدُوداتٍ در روزهای شمرده، فَمَنْ تَعَجَّلَ فِی یَوْمَیْنِ هر که بشتابد ببازگشت با خانه خود در نفر اول فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ برو بزه نیست. وَ مَنْ تَأَخَّرَ و هر که تمام کند مقام خود آن سه شب بمنا فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ بر وی از گناهان گذشته وی هیچ باقی نیست، لِمَنِ اتَّقی آن کس را که در باقی عمر خود از خشم خدای به پرهیزد، وَ اتَّقُوا اللَّهَ و از خشم و عذاب خدای به پرهیزید وَ اعْلَمُوا أَنَّکُمْ إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ (۲۰۳) و بدانید که شما را بر خواهند انگیخت و بهم خواهند کرد و پیش وی خواهند برد.
وَ مِنَ النَّاسِ و از مردمان کس است مَنْ یُعْجِبُکَ قَوْلُهُ که ترا می خوش آید سخن او فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا در زندگانی این جهان، وَ یُشْهِدُ اللَّهَ و خدای را گواه میدارد عَلی ما فِی قَلْبِهِ بر آن بد که در دل دارد وَ هُوَ أَلَدُّ الْخِصامِ (۲۰۴) و او پیچانتن است جنگ جوی ستیزه‌کش.
وَ إِذا تَوَلَّی و چون از پیش تو برگردد سَعی فِی الْأَرْضِ در زمین بنهیب بد برود لِیُفْسِدَ فِیها تا تباهی کند در آن، وَ یُهْلِکَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ و تباه کند کشته و جانور وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ الْفَسادَ (۲۰۵) خدای تباهی دوست ندارد.
وَ إِذا قِیلَ لَهُ چون وی را گویند اتَّقِ اللَّهَ از خدای به ترس و از خشم وی به پرهیز أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ زور کافری وی را بگیرد فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ بسنده است وی را دوزخ وَ لَبِئْسَ الْمِهادُ (۲۰۶) و بد آرام گاه که آنست.
اطلاعات
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
قوله تعالی: فَإِذا قَضَیْتُمْ مَناسِکَکُمْ چون فارغ شوید از مناسک حج خویش فَاذْکُرُوا اللَّهَ یاد کنید و بستائید خدای را کَذِکْرِکُمْ آباءَکُمْ چنانک پدران خود را می‌ستائید و یاد میکنید، أَوْ أَشَدَّ ذِکْراً و در افزونی و نیکویی ذکر سخت تر از آن، فَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَقُولُ از مردمان کس است که میگوید رَبَّنا خداوند ما آتِنا فِی الدُّنْیا ما را از دنیا چیزی بخش در دنیا وَ ما لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ خَلاقٍ... و او را در خیر آن جهان هیچ نصیب نه.
هوش مصنوعی: زمانی که مناسک حج خود را انجام دادید، خداوند را به یاد آورید و او را ستایش کنید، همان‌طور که پدران خود را یاد میکنید و ستایش می‌نمایید، یا حتی بیشتر. از میان مردم، کسانی هستند که میگویند: «خداوند ما، چیزی از خیر دنیا به ما عطا کن»، در حالی که در آخرت هیچ بهره‌ای برای او نیست.
وَ مِنْهُمْ مَنْ یَقُولُ و ازیشان کس است که میگوید رَبَّنا خداوند ما آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً ما را درین جهان نیکویی ده، وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً و در آن جهان هم نیکویی ده، وَ قِنا عَذابَ النَّارِ و از ما باز دار عذاب آتش
هوش مصنوعی: برخی از مردم میگویند: «خدای ما، به ما در دنیا نیکی عطا کن و در آخرت نیز به ما نیکی بده و ما را از عذاب آتش حفظ کن.»
أُولئِکَ ایشانند لَهُمْ نَصِیبٌ که ایشانراست بهره مِمَّا کَسَبُوا از هر چه خواستند هم این جهانی و هم آن جهانی وَ اللَّهُ سَرِیعُ الْحِسابِ و خدای زود شمارست و آسان توان.
هوش مصنوعی: آنها کسانی هستند که از هر آنچه خواسته‌اند، هم در این دنیا و هم در آخرت، بهره‌مند خواهند شد. و خداوند سریع الحساب است و به آسانی حساب را رسیدگی می‌کند.
وَ اذْکُرُوا اللَّهَ یاد کنید خدای را به بزرگواری و پاکی و برتری فِی أَیَّامٍ مَعْدُوداتٍ در روزهای شمرده، فَمَنْ تَعَجَّلَ فِی یَوْمَیْنِ هر که بشتابد ببازگشت با خانه خود در نفر اول فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ برو بزه نیست. وَ مَنْ تَأَخَّرَ و هر که تمام کند مقام خود آن سه شب بمنا فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ بر وی از گناهان گذشته وی هیچ باقی نیست، لِمَنِ اتَّقی آن کس را که در باقی عمر خود از خشم خدای به پرهیزد، وَ اتَّقُوا اللَّهَ و از خشم و عذاب خدای به پرهیزید وَ اعْلَمُوا أَنَّکُمْ إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ (۲۰۳) و بدانید که شما را بر خواهند انگیخت و بهم خواهند کرد و پیش وی خواهند برد.
هوش مصنوعی: خدا را در روزهای محدودی به بزرگی و پاکی یاد کنید. اگر کسی خواسته باشد زودتر از موعد مقرر بازگردد، اشکالی ندارد. و اگر کسی بخواهد مدت زمان کامل را بگذراند، باز هم گناهی بر او نیست، به شرطی که از خشم خداوند پرهیز کند. از خدا بترسید و بدانید که شما یک روز در پیشگاه او محشور خواهید شد.
وَ مِنَ النَّاسِ و از مردمان کس است مَنْ یُعْجِبُکَ قَوْلُهُ که ترا می خوش آید سخن او فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا در زندگانی این جهان، وَ یُشْهِدُ اللَّهَ و خدای را گواه میدارد عَلی ما فِی قَلْبِهِ بر آن بد که در دل دارد وَ هُوَ أَلَدُّ الْخِصامِ (۲۰۴) و او پیچانتن است جنگ جوی ستیزه‌کش.
هوش مصنوعی: در میان مردم شخصی وجود دارد که سخنش در زندگی دنیا تو را تحت تأثیر قرار می‌دهد و برای تأیید رفتار و احساساتش به خدا شاهد می‌آورد، در حالی که در دلش چیزهای بدی نهفته است و او دشمنی سرسخت و ستیزه‌جو است.
وَ إِذا تَوَلَّی و چون از پیش تو برگردد سَعی فِی الْأَرْضِ در زمین بنهیب بد برود لِیُفْسِدَ فِیها تا تباهی کند در آن، وَ یُهْلِکَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ و تباه کند کشته و جانور وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ الْفَسادَ (۲۰۵) خدای تباهی دوست ندارد.
هوش مصنوعی: اگر او پشت به تو کند، در زمین به تلاشی می‌پردازد تا فساد ایجاد کند و محصولات و نسل‌ها را نابود کند و خداوند فساد را دوست ندارد.
وَ إِذا قِیلَ لَهُ چون وی را گویند اتَّقِ اللَّهَ از خدای به ترس و از خشم وی به پرهیز أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ زور کافری وی را بگیرد فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ بسنده است وی را دوزخ وَ لَبِئْسَ الْمِهادُ (۲۰۶) و بد آرام گاه که آنست.
هوش مصنوعی: زمانی که به او گفته شود از خدا بترس و از خشم او دوری کن، غرور و عرق حس خود را به گناه سوق می‌دهد. چنین کسی سزاوار عذاب جهنم است و جهنم بدترین جای آسایش برای اوست.
میبدی