مسعود سعد سلمانشمارهٔ ۷۹ - صفت دلبر حاجب گفته
ای پسر حاجبی و محجوبی
از دو چشم رهی گه و بیگاه
تو مهی و قبات ابر سیه
ز سیه ابر به نماید ماه
تو عزیزی به نزد خرد و بزرگ
از تو مصرست شهرت ای دلخواه
از پی چه سیاه پوشیدی
که نپوشد عزیز مصر سیاه
شمارهٔ ۷۸ - صفت دلبر گریان گفته: چون ابر مکن دیده را نگاراشمارهٔ ۸۰ - صفت یار زاهد عابد: تو زاهدی و دو زلف تو آفتاب پرست
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای پسر حاجبی و محجوبی
از دو چشم رهی گه و بیگاه
هوش مصنوعی: ای پسر حاجب، تو که از دو چشم پنهانی، گاهی در مسیر و گاهی در زمان‌های نامشخص دیده می‌شوی.
تو مهی و قبات ابر سیه
ز سیه ابر به نماید ماه
هوش مصنوعی: تو مانند مهی و زیبایی‌ات چون ابرهای تاریک است که از دل این ابرها، ماه درخشان نمایان می‌شود.
تو عزیزی به نزد خرد و بزرگ
از تو مصرست شهرت ای دلخواه
هوش مصنوعی: تو عزیز و محبوبی در نظر خردمندان و بزرگ‌ترها، و شهرت و نام تو برای همه گرامی و مهم است، ای دلخواه من.
از پی چه سیاه پوشیدی
که نپوشد عزیز مصر سیاه
هوش مصنوعی: چرا برای کسی که به او علاقه‌مندی، غم و اندوه می‌پوشی، در حالی که عزیز مصر (یعنی یوسف) هم هرگز غمگین نمی‌شود؟