مسعود سعد سلمانشمارهٔ ۵۹ - صفت یار به حج رفته بود
به حج شدی و من از اندهان هجرانت
به گرد خانه تو گشته ام چو حاج دوان
تو ماه و مکه ز روی تو آسمان برین
تو حور و کعبه ز روی تو روضه رضوان
رواست ار تو مرا می کشی به تیغ فراق
از آن که رسم بود در حج ای پسر قربان
شمارهٔ ۵۸ - صفت دلبر دیبا بافست: ای بت دیبا رخان به دو رخ دیباشمارهٔ ۶۰ - صفت یار روزه دار بود: ای بت شکر لب شیرین دهان
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
به حج شدی و من از اندهان هجرانت
به گرد خانه تو گشته ام چو حاج دوان
هوش مصنوعی: به سفر حج رفتی و من از درد دوری‌ات به دور خانه‌ات می‌گردم مانند کسانی که به سمت خانه خدا می‌روند.
تو ماه و مکه ز روی تو آسمان برین
تو حور و کعبه ز روی تو روضه رضوان
هوش مصنوعی: تو مانند ماهی و مکه، زیبایی‌ها و نور تو در آسمان دیده می‌شود. تو مانند حوری و کعبه، جلوه‌گاه بهشت و رضوان هستی.
رواست ار تو مرا می کشی به تیغ فراق
از آن که رسم بود در حج ای پسر قربان
هوش مصنوعی: اگر تو با تیغ جدایی مرا به قتل برسانی، ایرادی ندارد؛ زیرا این امر در سفرهای معنوی روالی است، ای پسر قربانی.
حاشیه ها
1402/05/29 12:07
علی انصاری
وزن این شعر "مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن" است