هوش مصنوعی: ای خورشید زیبایی، تو آن‌چنان درخشان هستی که سجده می‌کنم بر تو، مانند ستاره‌ای که از آسمان به زمین می‌افتد.

هوش مصنوعی: به تو می‌گوید که هرچند مقام تو بالا و ارزشمندی بسیار داری، اما عمرت کوتاه است و این نکته را در نظر داشته باش.

هوش مصنوعی: مانند آفتاب که خردها را در چشم مردم می‌زند، اما نور تو در هر جایی قابل مشاهده است.

هوش مصنوعی: از جدایی تو زندگی بر من تیره و تار است، اما در کنار تو، دنیا برایم روشن و زیبا می‌شود.

هوش مصنوعی: از وجود تو، همچون دانه‌های گرانبهایی که از دل خورشید به وجود می‌آیند، زیبایی و فضیلت زاده می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر نور خورشید کم شود، برای تو چه فایده‌ای دارد که بر چشم آب روان بیفزایی؟

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که رسیدن به تو، ای دوست، همچون دست‌یابی به آفتاب و ماه غیرممکن است.