مسعود سعد سلمان » توصیفات » شهرآشوب » شمارهٔ ۴۶ - سبل چشم خویش را گوید

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ز بس که در غم هجرت ز دیده ریزم آب</p></div>
<div class="m2"><p>به دیدگان من ای دوست راه یافت خلل</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>سبل گرفت مرا دیده و تو می گویی</p></div>
<div class="m2"><p>به غمزه برگیر از روی دو دیده سبل</p></div></div>

دیوان مسعود سعد سلمان به تصحیح رشید یاسمی تاریخ چاپ ۱۳۶۲ شمسی - مسعود سعد سلمان - تصویر ۷۱۴

دیوان مسعود سعد سلمان با مقدمهٔ رشید یاسمی - مسعود سعد سلمان - تصویر ۵۳۳

دیوان اشعار مسعود سعد به تصحیح و اهتمام دکتر مهدی نوریان - ج ۲ - مسعود سعد سلمان - تصویر ۳۲۳

شمارهٔ ۴۷ - در حق دلبر احول گفته

ز بس که در غم هجرت ز دیده ریزم آب
به دیدگان من ای دوست راه یافت خلل
سبل گرفت مرا دیده و تو می گویی
به غمزه برگیر از روی دو دیده سبل

هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر از غم هجرت و اشک‌هایش می‌گوید که به خاطر این درد نتوانسته است به خوبی چشمش را ببندد. او احساس می‌کند که این غم به چشمانش آسیب زده و دوستش از او می‌خواهد که با یک نگاه جذاب، غم را از چهره‌اش بردارد.

شمارهٔ ۴۵ - صفت دلبر چوگان باز است

شمارهٔ ۴۶ - سبل چشم خویش را گوید

هوش مصنوعی: به خاطر غم دوری و جدایی، چنان اشک‌هایم سرازیر می‌شود که حتی در چشمانم هم تأثیرگذار شده و به نوعی نشانه‌ای از این احساسات به وجود آورده است.

ز بس که در غم هجرت ز دیده ریزم آب

به دیدگان من ای دوست راه یافت خلل

هوش مصنوعی: چشمان تو مرا به شدت مجذوب کرده است و تو می‌گویی با لبخند، از چشم‌های دیگران غافل شو.

سبل گرفت مرا دیده و تو می گویی

به غمزه برگیر از روی دو دیده سبل

شمارهٔ ۴۶ - سبل چشم خویش را گوید

اطلاعات

برگردان به زبان ساده