هوش مصنوعی: من مانند ساری شده‌ام و دیگر توان ادامه نمی‌یابم. از خدا نترس، زیرا سرانجامی که به آن می‌رسد مرا وحشت‌زده نکند.

هوش مصنوعی: زمانی که در غم تو سرگردان شدم، مانند مته‌ای شدم که در دل چوب گرفتار است و به خاطر مشکلات دلم پر از پریشانی و زخم‌های ناشی از عشق تو شده است.

هوش مصنوعی: هزار بار دوری و جدایی را تجربه می‌کند، مانند اره‌ای که به سمت خود می‌کشد و ادامه می‌دهد، در حالی که هرگز فراموش نمی‌کند که این کار مانند کندن و تیشه زدن به خود است.