هوش مصنوعی: ای محبوب و دل‌فریب من، جانم فدای دو زلف تو و چشم‌های زیبا و جذابت.

هوش مصنوعی: مانند قلمی که در میان سرخی آتش لاغر و باریک شده، تو نیز به زیبایی و شکوهی مانند نامه‌ی زیبا و زینت‌دار هستی.

هوش مصنوعی: صدا و نغمه تو مانند من گله‌مند و نالان است، ای محبوب من که از درد تو شکایت می‌کند.

هوش مصنوعی: صدای دلنشین و زیبا که از لبان تو می‌آید، مانند نوری است که در تاریکی می‌درخشد.

هوش مصنوعی: هر بار که تو در نی دمیدی، زیبایی‌ات همچون آتش افروخته می‌شود، ای معشوقه دل‌ربا.

هوش مصنوعی: چهره‌ی تو آتشین است و قطعاً با دمیدن از آن، آتش شعله‌ور می‌شود.