مسعود سعد سلمان » توصیفات » شهرآشوب » شمارهٔ ۴ - صفت دلبر رقاص کند

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای بت پای کوب بازی گر</p></div>
<div class="m2"><p>مایه نزهتی و اصل طرب</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گشتن تو به آسمان ماند</p></div>
<div class="m2"><p>چون چنین باشد ای پسر نه عجب</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>گه گه از روی تو نماید رو</p></div>
<div class="m2"><p>گه گه از زلف تو نماید شب</p></div></div>

دیوان مسعود سعد سلمان با مقدمهٔ رشید یاسمی - مسعود سعد سلمان - تصویر ۵۲۶

دیوان اشعار مسعود سعد به تصحیح و اهتمام دکتر مهدی نوریان - ج ۲ - مسعود سعد سلمان - تصویر ۳۱۵

دیوان مسعود سعد سلمان به تصحیح رشید یاسمی تاریخ چاپ ۱۳۶۲ شمسی - مسعود سعد سلمان - تصویر ۷۰۶

شمارهٔ ۵ - در حق یار میهمان گوید

ای بت پای کوب بازی گر
مایه نزهتی و اصل طرب
گشتن تو به آسمان ماند
چون چنین باشد ای پسر نه عجب
گه گه از روی تو نماید رو
گه گه از زلف تو نماید شب

هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی و جذابیت معشوق است. شاعر با اشاره به نرمی و شادابی معشوق، او را منبع شادی و سرزندگی می‌داند. همچنین، او به ویژگی‌های خاص معشوق اشاره می‌کند که مانند آسمان و شب متغیر و دلربا است. در واقع، زیبایی و چهره معشوق نه تنها دل‌انگیز بلکه تغییرپذیر و شگفت‌انگیز است.

شمارهٔ ۳ - صفت یار رنگریز کند

شمارهٔ ۴ - صفت دلبر رقاص کند

هوش مصنوعی: ای معشوق دلربا که با رقص و پایکوبی خود فضایی شاداب و خوش را به وجود می‌آوری و اصل شادی و سرگرمی هستی.

هوش مصنوعی: به آسمان رفتن تو مانند این است که چنین شگفتی‌ای برای تو، ای پسر، عجیب نیست.

چون چنین باشد ای پسر نه عجب

هوش مصنوعی: هرچند گاهی چهره‌ات ظاهر می‌شود، گاهی هم شب را از زلف‌هایت می‌سازد.

گه گه از روی تو نماید رو

گه گه از زلف تو نماید شب

شمارهٔ ۴ - صفت دلبر رقاص کند

اطلاعات

برگردان به زبان ساده