مسعود سعد سلمانشمارهٔ ۵ - سپندارمذ روز
سپندارمذ روز خیز ای نگار
سپند آر ما را و جام می آر
می آر از پی آنکه بی می نشد
دلی شادمان و تنی شادخوار
سپند آر پی آنکه چشم بدان
بگرداند ایزد ازین روزگار
که از عدل سلطان ملک ارسلان
خزان گشت خرم تر از روزگار
قوی باد ملکش که از ملک او
شد اندر جهان عدل و جود آشکار
اطلاعات
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
حاشیه ها
1401/12/25 09:02
صدرالدین طاهری
مصرع دوم از بیت نخست اشتباه نوشته شده، بنابراین فاقد وزن و هارمونی است. سپندار در این مصرع باید به سپند (گیاه اسفند برای ریختن بر آتش) بدل شود:
سپندارمذ روز خیز ای نگار
سپند آر ما را و جام می آر.