مسعود سعد سلمانشمارهٔ ۵ - سپندارمذ روز
سپندارمذ روز خیز ای نگار
سپند آر ما را و جام می آر
می آر از پی آنکه بی می نشد
دلی شادمان و تنی شادخوار
سپند آر پی آنکه چشم بدان
بگرداند ایزد ازین روزگار
که از عدل سلطان ملک ارسلان
خزان گشت خرم تر از روزگار
قوی باد ملکش که از ملک او
شد اندر جهان عدل و جود آشکار
اطلاعات
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
سپندارمذ روز خیز ای نگار
سپند آر ما را و جام می آر
هوش مصنوعی: ای نگار خوش‌روی من، روز سپندارمذ است، بر ما لطف کن و جام می بیاور.
می آر از پی آنکه بی می نشد
دلی شادمان و تنی شادخوار
هوش مصنوعی: بیا و به خاطر کسی که بی شراب، دلش شاد و تنش خوشحال نمی‌شود، می‌آوریم.
سپند آر پی آنکه چشم بدان
بگرداند ایزد ازین روزگار
هوش مصنوعی: شخصی که به او نگاه خشمگین بیندازند، از این دنیا ایزد روی برمی‌گرداند.
که از عدل سلطان ملک ارسلان
خزان گشت خرم تر از روزگار
هوش مصنوعی: به دلیل عدل و انصاف سلطان ملک ارسلان، زندگی و شرایط مردم به اندازه‌ای خوب و خوشایند شده که حتی از بهار هم بهتر است.
قوی باد ملکش که از ملک او
شد اندر جهان عدل و جود آشکار
هوش مصنوعی: امیدوارم کشورش همیشه قوی و نیرومند باشد، زیرا از حکومت او در جهان، عدالت و generosity به وضوح نمایان شده است.
حاشیه ها
1401/12/25 09:02
صدرالدین طاهری
مصرع دوم از بیت نخست اشتباه نوشته شده، بنابراین فاقد وزن و هارمونی است. سپندار در این مصرع باید به سپند (گیاه اسفند برای ریختن بر آتش) بدل شود:
سپندارمذ روز خیز ای نگار
سپند آر ما را و جام می آر.