شمارهٔ ۲۴ - دین روز
دین روز ای روی تو آگفت دین
می خور و شادی کن و خرم نشین
با می و می خوردن دین را چه کار
می خور و می نوش و قوی دار دین
هر گنهی کز می حاصل شود
محو کند خدمت شاه زمین
شاه جهانگیر ملک ارسلان
آنکه کند ملک بر او آفرین
تا به نگین نازد ملک جهان
ملک جهان بادش زیر نگین
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دین روز ای روی تو آگفت دین
می خور و شادی کن و خرم نشین
هوش مصنوعی: امروز را دریاب و از زیباییهای آن لذت ببر، از زندگی بزن به دمنوش و شادمان باش.
با می و می خوردن دین را چه کار
می خور و می نوش و قوی دار دین
هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که نوشیدن شراب و لذت بردن از آن نه تنها با دین تناقضی ندارد، بلکه میتوان با قوی نگهداشتن ایمان، از زندگی لذت برد. به بیان دیگر، میتوان با شادی و خوشی روزگار گذراند و در عین حال اعتقاد و اصول دین را حفظ کرد.
هر گنهی کز می حاصل شود
محو کند خدمت شاه زمین
هوش مصنوعی: هر خطایی که به خاطر شراب به وجود آید، میتواند خدمت به شاه زمین را از یاد ببرد و غفلت ایجاد کند.
شاه جهانگیر ملک ارسلان
آنکه کند ملک بر او آفرین
هوش مصنوعی: پادشاهی به نام جهانگیر، که مانند ارسلان است و بر او باید درود فرستاد، حاکمیت را به خوبی اداره میکند.
تا به نگین نازد ملک جهان
ملک جهان بادش زیر نگین
هوش مصنوعی: تا زمانی که صاحب این نگین و گوهری از دنیا هستی، دنیا را به زیر فرمانت درآوردهای.