گنجور

شمارهٔ ۹۸

گر باد هوای کوی سرایت سپرد
می دان تو که جان ز دستم ای جان نبرد
اندیشه نخواهم که به تو برگذرد
رشک آیدم از دیده که در تو نگرد

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

گر باد هوای کوی سرایت سپرد
می دان تو که جان ز دستم ای جان نبرد
هوش مصنوعی: اگر باد به سمت کوچه و خانه‌ات بیفتد، می‌دانی که جانم به خاطر تو در خطر است و تو این را می‌دانی.
اندیشه نخواهم که به تو برگذرد
رشک آیدم از دیده که در تو نگرد
هوش مصنوعی: من نمی‌خواهم به تو فکر کنم، چون اگر به تو بیندیشم، حسرت می‌خورم از اینکه چشمانم فقط به تو نمی‌نگرند.

حاشیه ها

1403/01/09 21:04
نوید خسروانی

مصرع نخست ایراد وزنی دارد.