گنجور

شمارهٔ ۴۴

چشم ابرست و اشک ازو ژاله شدست
یک روزه غم انده صد ساله شدست
در نای مرا دوزخ به خون لاله شدست
چون نای همه نفس مرا ناله شدست

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

چشم ابرست و اشک ازو ژاله شدست
یک روزه غم انده صد ساله شدست
هوش مصنوعی: چشم مانند ابر است و اشک‌هایش مانند باران می‌ریزد. در یک روز، غم و اندوهی که سال‌ها در دل داشت، به وجود آمده است.
در نای مرا دوزخ به خون لاله شدست
چون نای همه نفس مرا ناله شدست
هوش مصنوعی: در حالتی هستم که به شدت درونم آتش می‌سوزد و مانند لاله‌های خونین است. همین طور که نای مرا پر کرده، هر نفس که می‌زنم به صورت ناله‌هایی درآمده است.