گنجور

شمارهٔ ۱۹۹

معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع
بر رویم زرد گل بسی کاشت چو شمع
او خفت و مراز دور بگذاشت چو شمع
تا روز به یک سوختنم داشت چو شمع

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع
بر رویم زرد گل بسی کاشت چو شمع
هوش مصنوعی: دل معشوقه‌ام آتشین شده است، همچون شمع که نورش را می‌افشاند، بر چهره‌ام رنگ زرد و شادابی گل‌ها نشسته است.
او خفت و مراز دور بگذاشت چو شمع
تا روز به یک سوختنم داشت چو شمع
هوش مصنوعی: او خوابش برد و به دور از دنیا رفت، مثل شمعی که تا روز روشن می‌شود و سوختن خود را فدای نور می‌کند.