مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>اکنون که شدی به بتکده عاشق زار</p></div>
<div class="m2"><p>پیش آر صلیب و زود بربند زنار</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>اکنون که همی قلندری جویی یار</p></div>
<div class="m2"><p>مردانه بزی و از کسی باک مدار</p></div></div>

دیوان اشعار مسعود سعد به تصحیح و اهتمام دکتر مهدی نوریان - ج ۲ - مسعود سعد سلمان - تصویر ۴۱۲

شمارهٔ ۱۷۴

اکنون که شدی به بتکده عاشق زار
پیش آر صلیب و زود بربند زنار
اکنون که همی قلندری جویی یار
مردانه بزی و از کسی باک مدار

هوش مصنوعی: این شعر به حالتی اشاره دارد که شخصی به شدت عاشق شده و در تلاش است تا عشق خود را بیابد. او از وضعیت خود آگاه است و به خود می‌گوید که باید با شجاعت زندگی کند و از هیچ‌چیزی نترسد، حتی اگر در جستجوی عشق به چالش‌ها و خطراتی برخورده باشد. به نوعی تشویق به اعتقاد به خود و پایبندی به عشق در شرایط سخت است.

شمارهٔ ۱۷۲

شمارهٔ ۱۷۳

هوش مصنوعی: حالا که به معبد عشق راه یافته‌ای و دلشکسته شده‌ای، صلیب را نزدیک بیاور و به سرعت کمربند را ببند.

اکنون که شدی به بتکده عاشق زار

پیش آر صلیب و زود بربند زنار

هوش مصنوعی: حالا که دنبال یک همراه صادق و راستین هستی، به طور شجاع زندگی کن و از هیچ کس نگران نباش.

اکنون که همی قلندری جویی یار

مردانه بزی و از کسی باک مدار

شمارهٔ ۱۷۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده