گنجور

شمارهٔ ۱۳۹

چون روی هوا دوش به قیر اندودند
تا روز همه تپان و لرزان بودند
بر تارک من ستارگان نغنودند
گویی که همه بر تن من بخشودند

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

چون روی هوا دوش به قیر اندودند
تا روز همه تپان و لرزان بودند
هوش مصنوعی: وقتی که شب گذشته، آسمان را به تاریکی و زشتی آغشته کردند، تا صبح همه چیز به تپش و لرز در آمده بود.
بر تارک من ستارگان نغنودند
گویی که همه بر تن من بخشودند
هوش مصنوعی: بر ریشه‌های وجود من، ستارگان می‌درخشند و گویی که همه زیبایی‌ها و بخشش‌ها بر تن من نثار شده‌اند.