هوش مصنوعی: باغ پر از شکوفه‌های زیباست و شب پرستاره است. ای مانند پری، از جا برخیز و مانند خورشید، باده را در جام‌های بلورین بریز.

هوش مصنوعی: از آن ستاره می‌توان راهی به سوی شادی و خوشی پیدا کرد، زیرا این ستاره مانند نور درخشان از نزدیک و دور می‌تابد.

هوش مصنوعی: هیچ جایی نیست که نور ستاره‌ای به نام روز در آن نباشد؛ نور این ستاره روز به اندازه‌ای است که هر قدر بخواهی می‌توانی از آن بهره‌مند شوی.

هوش مصنوعی: اگر نسل انسان‌ها به کافور (به معنای بیماری یا آسیب) دچار شود، مثل این است که شاخ درخت نیز از آن آسیب می‌بیند و به دلیل آن، رشد نمی‌کند. به عبارتی، نسل بشر اگر دچار مشکل شود، مانند درختی است که از خسارت و آسیب رنج می‌برد و نمی‌تواند به خوبی رشد کند.

هوش مصنوعی: هر شب عطر خوشی از درخت سمن به سمت او می‌آید و به خاطر طبع گرم لاله، او به این عطر جذب می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر کافور در باد پراکنده شود، شاید از عطر سمن به‌اندازه‌ای که در چمن نیاز است، هنوز بویی از کافور باقی مانده باشد.

هوش مصنوعی: درختان و گل‌ها به خاطر دوستی و محبت میان لاله و نرگس، با شادابی و زیبایی به طرزی خاص به هم پیوسته‌اند و فضایی شاد و دل‌انگیز برای آن‌ها ایجاد کرده‌اند.

هوش مصنوعی: ابر که به سمت آسمان می‌رود، هر قطره‌اش مست و شاداب می‌شود و با ناز و دلربایی، مانند هزار صدا به سوی آواز و پرواز می‌شتابد.

هوش مصنوعی: نرگس مست چشمانش را از خواب شیرین باز کرد تا ببیند آیا لاله‌ای هم هست که مانند او مست و غرق در حال باشد.

هوش مصنوعی: اگر برگ زرد به مانند حور زیبایی شود، وقتی که در شاخه گل قرار گیرد، از گل سرخ جدا می‌شود و پر از جواهر می‌گردد.

هوش مصنوعی: تا وقتی که در دست لاله، جامی باشد، شاخ گل به راست می‌ایستد و مانند مست‌ها سرش را بالا می‌برد.

هوش مصنوعی: فاخته در صبح زود روی شاخه گل می‌نالد که هیچ کس مانند من از محبوبش دور و تنها نیست.

هوش مصنوعی: جام مانند ستاره‌ای می‌درخشد تا در شب، لاله را به رنگ شراب درآورد و به همین دلیل، شادابی و خوشحالی را به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: در اینجا به تصویر کشیده شده که جام شراب به طور بی‌حد و اندازه‌ای نوشیده می‌شود و این نوشیدن باعث شادی و سرخوشی می‌شود. همچنین نشان داده شده که در بدن انسان، خون به عنوان نیروی حیات وجود دارد و این نیرو به طبیعت مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر دل شاد و پرنشاط شود، طبیعی است که شگفت‌زده نشویم؛ زیرا در چشم ما شوق و زیبایی مانند خون گل سرخ جاری است.

هوش مصنوعی: ای دوستان، در فصل بهار از باغ‌ها و باغچه‌ها دور نروید و از آواز خوش قمری و بلبل لذت ببرید.

هوش مصنوعی: همه گل‌ها در زیر پای او شکوفا شدند، به جز گل مسپرید که باده همچون جان گشت و جان‌ها را با باده پرورش داد.

هوش مصنوعی: چشمانتان را باز کنید و به زیبایی‌های باغ نگاه کنید. آیا در این چمن جز بهشت و گل‌های خوشبو و زیبایی‌های دیگر چیزی مشاهده می‌شود؟

هوش مصنوعی: روزگار من به خاطر یک معشوق ناراحت کننده، دچار مشکل شده است. مانند کودکی که در گذشته جوان و پرانرژی بودم، حالا احساس می‌کنم که سنم بالا رفته است.

هوش مصنوعی: روزهایم به خاطر اندوه و غم به قدری تاریک و سیاه شده که رنگ چهره‌ام هم به رنگ سیاهی قیر درآمده و موهایم و حتی جنبه‌های دیگر وجودم دچار تغییر شده است.

هوش مصنوعی: این بدن از زخم‌های سخت روزگار به شدت آسیب دیده است و اگر اکنون به خاطر این زخم‌ها شکایت می‌کند، قابل توجیه و معذور است.

هوش مصنوعی: من در سختی‌ها و مشکلات زندگی گرفتار هستم و روزگار، به من آسیب‌های زیادی رسانده است. لحظاتی شیرین و نادیده را تجربه کرده‌ام، اما همواره با چالش‌ها روبه‌رو بوده‌ام.

هوش مصنوعی: وقتی که با نوشیدن شراب اندوهی مست شدم، روزگار برایم به دو صورت نمایان می‌شود: هم زیبا و دلپذیر و هم زشت و ناخوشایند.

هوش مصنوعی: هر بار که با افسوس از ناکامی‌های زندگی شکایت می‌کنم، خدایا، چقدر در این دنیا مانند من انسان رنج‌کشیده وجود دارد؟

هوش مصنوعی: خوی و سرشت تو همانند دریا است و از گوهر خود به مانند آفتاب از روشنایی خویش، نیرویی می‌زاید. ای مسعود سعد، تو باید از این ویژگی بهره‌برداری کنی.

هوش مصنوعی: ای مسعود سعد، مانند جواهر نظم و ترتیب خوبی را بیافرین. تو باید شعر مبارکی را برای صاحب خود بگویی که شایسته‌اش باشد.

هوش مصنوعی: به همه جا نگاه کن و از حکمت درس بگیر، ای مسعود سعد، تا ببینی که در جهانی که در آن هستی، شخصی بزرگ و نام آور مانند عمید منصور وجود دارد.

هوش مصنوعی: آن‌گاه اگر خاک مکان تو را به چشم ببینند، در مرتبه و مقام از بهرام و کیوان نیز بالاتر خواهند رفت.

هوش مصنوعی: احسان و نیکی او را شمارش نمی‌کنند، در حالی که ستاره‌ها را می‌شمارند. او را از سر کسانی که بر عالم تسلط دارند، دور می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر به حقیقت نگاه کنند، آیا در برابر قدرت او، جز نیرو چیزی دیگر باقی می‌ماند؟

هوش مصنوعی: وقتی که او با سرعت به بخشش و لطف می‌پردازد، سرعت چرخش دنیا تنها از ترس عظمت و بزرگی اوست و اضطراب دنیا نیز ناشی از همین است.

هوش مصنوعی: زیر پای اراده و همت او، قدرت و توان سختی‌ها وجود ندارد. هر چیزی که او از آن عبور کند، دیگر انتخابی برای سرنوشت نیست.

هوش مصنوعی: روشنی افکار و اندیشه او مانند آفتاب است، زیرا نور و تاثیرش در همه جا، چه نزدیک و چه دور، قابل مشاهده است.

هوش مصنوعی: ای نوه‌ی کسی که تمام امور جهان به دست اوست، او از مقامش در جهان به خودبزرگ‌بینی دچار بوده است.

هوش مصنوعی: بعد از او، تو نیز فرمانبر جهانی خواهی شد، زیرا او همواره بنده‌ای کمتر از این جهان بوده است.

هوش مصنوعی: ای جهان، به خوبی به فضیلت و علم نگاه کن؛ در این دنیا جز آنچه که بنده را به طرز مطلوبی تربیت کرده، چیزی دیگر وجود ندارد.

هوش مصنوعی: ای کسی که در هر جا با دانش و قدرت خود برجسته‌ای، تو به خاطر خیرخواهی و کمک به مردم، معیار و الگو برای آنها هستی.

هوش مصنوعی: هر زبانی به ستایش تو مشغول شده و در هر هنری نشانه‌ای از سخاوت تو وجود دارد.

هوش مصنوعی: هرگز فراموش نکن که گاهی اوقات بخشیدن ارزشمندتر از داشتن دنیاست. برای اینکه از سخاوت بهره‌مند شوی، باید بدانید که گنج‌های واقعی در generosity و بخشندگی نهفته است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که از ثروت و مقام تو بهره‌مند شویم و از generosity تو به نعمت و برکت بی‌پایان دست یابیم.

هوش مصنوعی: اگر بر کمیابی دنیوی فخر کنیم و بخواهیم به ستارگان برسیم، هرگز نمی‌توانیم به مقام و جایگاه تو نزدیک شویم.

هوش مصنوعی: هر کسی که از دوردست‌های جهان به ما می‌رسد، به دنبال خواسته‌اش می‌آید؛ زیرا خانه‌ ما پر از برکت و آبادانی است.

هوش مصنوعی: شاید تو به خاطر خوشحالی در کنار معشوقت، احساس شادی کنی و خوشبختی‌ات از آزادی‌ات ناشی شود.

هوش مصنوعی: تو مانند خورشید و ابر، از طلا و جواهر نیز بی‌نیاز هستی و به دیگران کمک می‌کنی؛ همچنین از روی generosity بر گنج‌ها و ثروت‌ها بی‌اعتنا می‌مانی.

هوش مصنوعی: اگر ممکن است به یاد آوری اصل و فضیلت خود بپردازی، زیرا یکی از آن‌ها معروف است و دیگری تنها در گوشه‌ای یاد شده است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که گل لاله‌ای با رنگ سرخ به سراغت می‌آید، مانند لاله‌ای که در ظرفی دیده می‌شود، از چهره‌ات قند پیدا شود. مانند لاله، از چهره‌ات لذت ببر و طعم شیرینی را از آن به دست بیاور.

هوش مصنوعی: فقط به دور باغ خوشی و قصر لذت نرو و جز برای شادی و خوشی دست به کار نزن و به جز گل خوشبختی نزدیک نشو.

هوش مصنوعی: من شعری ضعیف و ناپایدار آوردم و گناهی مرتکب شدم؛ از دل بگو که آیا این گناه من، ای کریم، نزد تو بخشوده است؟

هوش مصنوعی: باد به گونه‌ای آرام و بی‌خطر در حال وزیدن است، همان‌طور که وجود تو از مشکلات و خطرها در امان است. زندگی و اعتبار تو به استحکام و پاکی ایمان تو وابسته است.

هوش مصنوعی: سرنوشت و زمان در اختیار تو هستند، همچون ستاره‌ای که بر فراز بلندای ایوان تو می‌درخشد.

هوش مصنوعی: هر زمان که سرنوشت بر انسان حکم کند، فرمان تو در این دنیا به همین شکل خواهد بود و این حقیقتی است که حکومت و سرنوشت در دستان تو قرار دارد.